MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın davalılar ... ve ... yönünden reddine, davalı ... yönünden kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalıların 15/02/2010 tarihli sözleşme ile kiracı olduklarını, sözleşmedeki artış şartına göre kira bedelinin 2012 yılı için 6.062,50 TL, 2013 yılı kira dönemi için 7.578,12 TL olduğunu, kira bedellerinin bazı aylar ödenmediğini, bazı aylar eksik ödendiğini, kira alacağının tahsili için yapılan icra takibine davalıların itirazlarının haksız olduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, sözleşmede davalı ..."ın kiracı, diğer davalıların kefil olduğunu, davalının takip tarihine kadar kira bedellerini itirazi kayıt koymadan kabul ettiğini, tarafların anlaştıkları tutar üzeriden kira bedellerinin ödendiğini, kira borcu bulunmadığını, kefil olan müvekkillerinin borçtan sorumlu olmadıklarını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar ... ve ... yönünden açılan davanın reddine, davalı ... hakkında açılan davanın kısmen kabulü ile ile Karşıyaka 4. İcra müdürlüğünün 2013/6568 sayılı takibe, 53.476,00 TL asıl alacak ve 35.37 TL gecikme faizi ki toplam 53.511,37 TL yönünden itirazın iptali ile takibin devamına, fazlaya ilişkin istemlerin reddine , asıl alacak üzerinden % 20 hesaplanan 10.702,27 TL icra inkar tazminatının davalı ..."dan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı ve davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının kira farkına yönelik temyiz itirazlarına gelince,
Taraflar arasında 15/02/2010 başlangıç tarihli, iki yıl süreli kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede, aylık kira bedeli, ilk altı ay 4.000 TL, ikinci altı ay 4.400 TL, ikinci yıl kira bedeli aylık 4.840 TL olarak belirlenmiş, üçüncü yılın sonunda % 25 artış ile kira bedelinin belirleneceği kararlaştırılmıştır. TBK"nun 344/1 maddesine göre tarafların yenilenen kira dönemlerinde uygulanacak kira bedeline ilişkin anlaşmaları bir önceki kira yılında üretici fiyat endeksindeki artış oranını geçmemek koşuluyla geçerli olacağını ve bu kuralın bir yıldan uzun süreli kira sözleşmelerine de uygulanacağını düzenlemiştir. 6217 Sayılı Yasa"nın geçici 2.maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasa"nın 53.maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanunun"da tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun"unun 323, 325, 331, 340, 343, 344, 346 ve 354"ncü maddelerinin 1.7.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı da öngörülmektedir. Kiralanan iş yeri olduğuna göre sözleşmede kararlaştırılan artış şartına ilişkin hükmün uygulanması kiracının tacir olup olmadığına bağlıdır. Dosya içeriğinden davalı kiracının, Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliğine kayıtlı olduğu, tacir olmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, yukarıda açıklanan hususlar göz önünde bulundurularak, yeni yasal düzenleme karşısında TBK"nun yürürlüğü girdiği 01/07/2012 tarihinden itibaren kira artışının üretici fiyat endeksi oranında yapılması gerektiği gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
2-Davacının, davalı kefiller yönünden davanın reddi ve faize ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 15/02/2010 başlangıç tarihli ve iki yıl süreli kira sözleşmesini davalılar ... ve ... kefil sıfatıyla imzalamıştır. Davacı tarafından davalı kiracı ve kefiller hakkında başlatılan takip ile Şubat 2011-Mayıs 2013 dönemi kira alacaklarının tahsili istenilmiştir. Kira sözleşmesinde, kefalet süresinin ve kefilin sorumlu olacağı azami tutarın gösterilmemesi halinde kefalet ancak kira sözleşmesinde kararlaştırılan kira süresi ve miktarı için geçerlidir. Kira sözleşmesi 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlük tarihinden önce imzalanmış olup, imzalanma tarihinde yürürlükte bulunan 818 Sayılı Borçlar Kanun"unun 484.maddesi hükümlerine göre geçerlidir. Sözleşme süresi 15/02/2012 tarihinde bitmiş olmakla birlikte, takibe konu edilen kira alacağının bir kısmı kefillerin sorumlu olduğu dönemi kapsamaktadır. Bu durumda icra takibine konu edilen kira bedellerinden, kefillerin sorumlu olduğu kira alacağı belirlenerek, kefiller yönünden de bu miktar üzerinden itirazın iptaline karar verilmesi gerekirken isteminin tümden reddi doğru görülmemiştir.
Temerrüt (gecikme) faizi, borçlunun para borcunu zamanında ödememesi ve temerrüde düşmesi üzerine kanun gereği kendiliğinden işlemeye başlayan ve temerrüdün devamı süresince varlığını sürdüren, alacaklının zararının varlığını ve miktarını ve borçlunun kusurunu ispat zorunda kalmaksızın borçlunun ödediği ve miktarı yasalarla belirlenmiş asgari, maktu bir tazminattır (Bkz. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 11.6.1997 gün ve 1997/11-278 - 529 sayılı ilamı).

6098 sayılı TBK"nun 117.maddesinde "borcun ifa olunacağı gün sözleşme ile belli edilmiş ise ihtar şartı aranmadan bu günün bitmesi ile borçlu mütemerrit olur." hükmü mevcuttur.
Hükme esas alınan kira sözleşmesinde, aylık kira bedellerinin her ayın 15"i ila 17"si arasında ödeneceği kararlaştırılmıştır. Kira bedellerinin ödeme günü belli ve muayyen olduğuna göre bu durumda vade tarihinden itibaren kira alacağına yasal faiz uygulanması gerekirken, kira alacağının ödenmesi için gönderilen ihtarnamenin tebliğ tarihinden itibaren faizin hesaplandığı tespit edilen bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı ve davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlere davalı ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.