MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli ... ili ... ilçesi ... köyü 433 parsel sayılı 5625,00 m2 yüzölçümündeki taşınmaz tarla niteliğinde ... (12/16 pay), ..., ... ... ve ... (1/6’şar pay) adlarına tapuda kayıtlıdır.Davacı ... Yönetimi vekili 11/12/2013 tarihli dava dilekçesiyle yörede 82 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılıp ilan edilerek 05/04/2012 tarihinde kesinleşen orman kadastrosunda taşınmazın 1024,185 m2’lik kısmının orman sınırları içinde kaldığını ileri sürerek bu kısmın tapusunun iptali ile Hazine adına tescilini, davalıların el atmasının önlenmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ve kısmen reddi ile; dava konusu taşınmazın 13/10/2014 havale tarihli fen bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 1024,18 m2"lik alanın tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline, davalıların kabul edilen kısıma müdahaleleri bulunmadığından müdahalenin men"i talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşmiş orman kadastrosuna dayalı tapu iptali ve tescil davasıdır. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman tahdidi ilk defa 3116 sayılı Kanuna göre 1946 yılında yapılmış, daha sonra 2003 yılında evvelce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ile 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uygulaması yapılmış, 05/10/2011 tarihinde ilan edilmiştir. Arazi kadastrosu 766 sayılı Kanun hükümlerine göre 1972 yılında yapılmış, dava konusu taşınmaz davalılar adına tespit edilmiştir. İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın (A) harfi ile gösterilen 1024,18 m2 yüzölçümündeki bölümünün orman tahditi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 13/12/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.