MAHKEMESİ:Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dilekçesinde özetle, 634 sayılı Kanun hükümlerine göre ortak ve zorunlu giderleri hissesini aşar biçimde ödeyen kat malikinin bunu diğerlerinden rücuan almasına imkan olduğunu, davalı tarafından hisse durumuna göre ödenmesi gereken ortak giderlerden 3.893,75.-TL ortak ve zorunlu giderin tarafından ödenildiğini, bu nedenle ... 2. İcra Müdürlüğünün 2010/8651 takip sayılı dosyası ile davalının hissesine düşen miktarın tahsili için icra takibinde bulunduğunu, borçlu tarafından takibe itiraz edilmesi üzerine takibin durduğunu, itirazın iptaline, takibin devamına, icra inkar tazminatına hükmedilmesini karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Mahkemece, davacının apartmanın ortak yerlerine yaptığı işlere ait olan ve yargılama sürecinde ibraz edilen ödeme belgelerine göre 13.484,00.-TL harcama yaptığı, davalıdan talep edebileceği tutarın ise 1.686,00.-TL olduğu, böylece her iki raporla değerlendirilen harcama ve ödeme belgelerine göre davacının, davalıdan talep edebileceği miktarın 3.021,00.-TL olduğu, kısa kararda sehven 3.893,00.-TL olarak maddi hata yapıldığı, davanın kısmen kabulüne karar verildiği, davaya konu alacağın konusunun yüklenicinin apartmanın ortak alanlarında yapmadığı eksik bıraktığı imalatların apartmanın tüm kat maliklerince karşılanacağına dair alınmış bir tutanağa dayanan alacak davası olduğu, bu nedenle davacının 634 sayılı Kanuna göre aylık % 5 faiz talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 3.021,00.-TL alacağın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.Dava, ortak gider alacağına yönelik başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2009/19-109 E. - 2009/123 K. sayılı kararında değinildiği üzere, 10.04.1992 tarih, 1991-7 E. - 1992-4 K. sayılı İBK gereğince, hâkimin tefhim etmiş olduğu kısa kararla gerekçeli karar uyum içinde olmalıdır. Tefhim edilen hüküm başka, gerekçeli karardaki hüküm veya gerekçe başka ise bu durum başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın salt bu nedenle kararın bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Ayrıca, HMK"nın 297/son maddesi gereğince; hükümde, tarafların iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan deliller delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukukî sebeplerinin yer alacağı belirtildikten sonra, hükmün sonuç kısmında,
gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekli olduğu belirtilmiş yine anılan Kanunun 298/2. maddesi gereğince de; gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı belirtilmiştir.Temyize konu davada, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkili durum yaratıldığı anlaşıldığından, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/12/2017 günü oy birliği ile karar verildi