MAHKEMESİ : ... ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/07/2014
NUMARASI : 2012/53-2014/323

Taraflar arasında görülen davada ... ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15.07.2014 tarih ve 2012/53-2014/323 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin ...."ta teflon ve çelik tencereler için metal çerçeveli cam kapakları imalatı ile kulp imalatı işi alanında faaliyet gösterdiğini, davalının tasarımların tescillendiğini, davalı adına tescilli ürünlerin yeni ve özgün olmadığını, tescil belgesinden ve tescil tarihinden çok önce dış ülkelerde ve ülkemizde bu tasarımların kamuya sunulmuş olduğunu belirterek endüstriyel tasarım tescil belgesine konu olan tasarımın yeni ve özgün olmaması nedeniyle hükümsüzlüğüne ve tasarım tescilinin sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının 1972 yılından buyana cam sektöründe faaliyet gösterdiğini, 1992 yılından bu yana tenperlenmiş camdan tencere kapağı ürettiğini, kalite prensibi gereği davalının sürekli olarak ürünlerini yenileyerek gelişen teknolojiyi takip ettiğini, marka ve endüstriyel tasarımlarını TPE"de tescil ettiğini, hiçbir şirketin ürününü taklit etmek gibi düşünce ve eyleminin söz konusu olmadığını, davalıya ait ürünlerin tümüyle özgün ve davalı firmanın kendi çalışması sonucu ortaya koyduğu tasarımlar olduğunu, dava konusu tasarımların ayırt edicilik niteliğine haiz yeni tasarımlar olduğunu, tescilin hukuka uygun şekilde yapıldığını, süresi içinde tasarıma itirazın gerçekleşmediğini, dava konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliğine haiz tasarımlar olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı adına tescilli endüstriyel tasarımın mahkeme kararıyla hükümsüzlüğüne karar verildiği, kararın Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nce onanarak 10.12.2013 tarihinde kesinleştiği gerekçesiyle konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına, davacının dava açmakta hukuki yararının bulunduğu gerekçesiyle, yargılama giderlerinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.