MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,miras bırakan babası ..."nin 24/03/2011 tarihinde öldüğünü, murisin paydaşı olduğu 36514 ada 21 parsel sayılı taşınmazı mirasçılarından mal kaçırmak amacıyla 13/12/1998 yılında ikinci eşi olan davalı ..."ye satış göstermek suretiyle bedelsiz olarak temlik ettiğini, temlikin saklı payını zedelediğini, bu durumu miras hakkını alabilmek için yasal yollara başvurması ile öğrendiğini ileri sürerek 13/12/1998 tarihli tasarruf işleminin saklı payına tecavüz eden kısmının tenkisi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazdan dolayı davacı ile arasında önceden beri çekişme olduğunu, çekişmeli taşınmaz hakkında ortaklığın giderilmesi ile tespit davalarının görüldüğünü, bu nedenle davacının saklı payının zedelendiğini murisin ölümünden sonra öğrendiği iddiasının asılsız olduğunu, dava tarihi itibarıyla bir yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, öncelikle davanın usulden reddini, olmazsa çekişmeli taşınmazın paylı mülkiyete konu olması nedeniyle alıcı bulunamadığını, bu nedenle taşınmazı satın aldığını, temlikin gerçek olduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı iddiasının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, tenkis davasının 4721 sayılı TMK"nun 571. maddesi uyarınca mirasçıların saklı paylarının zedelendiğini öğrendikleri tarihten başlayarak bir yıl içerisinde açılması gerektiği, somut olayda miras bırakan Basri"nin 24/03/2011 tarihinde öldüğü, eldeki davanın ise 31/12/2012 tarihinde açıldığı, davacının saklı payının zedelendiğini geç öğrendiği şeklindeki iddiasını kanıtlayamadığı dikkate alındığında davanın reddi kararı bu gerekçe ve sonucu itibarıyla doğrudur. Davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 4.00.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.