MAHKEMESİ : Marmaris 1. Asliye Hukuk ( İŞ)Mahkemesi
TARİHİ : 22/05/2014
NUMARASI : 2014/88-2014/241

Davacı, iş kazası sonucu sürekli maluliyet oranının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının iş görmezlik oranının % 41 olarak tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davalı Marmaris SS. 41 No"lu Kamyoncular Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi"ne ait iş yerinde şoför olarak çalışmaktayken 20/10/2005 tarihinde geçirdiği iş kazası nedeniyle, sürekli maluliyet oranının %41 olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, Marmaris 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/287 Esas sayılı dosyasında davacı tarafından davalı işverene karşı tazminat istemiyle dava açıldığı, mahkemenin kararının Dairemizin 09/09/2013 tarih 2013/9196 Esas ve 2013/15524 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu, Bozma ilamında davacının iş göremezlik oranının tespiti hususunda dava açmak üzere davacıya süre verilmesi gerektiğinin belirtildiği, söz konusu dosyada bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık ve Maluliyet İşlemleri Dairesi Başkanlığının Sürekli İşgöremezlik Derecesi Tespit Kararı ile davacının maluliyet oranının E Cetveline göre % 19,2 olarak tespit edildiği, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulunun 13/04/2011 tarihli Raporunda Davacının iş kazası sonucu oluşan maluliyet oranının % 41 olduğunun ve sürekli olduğunun, iyileşme süresinin 20/10/2005 tarihinden itibaren 18 aya kadar uzayabileceğinin ve bu süre zarfında % 100 malul sayılması gerektiğinin bildirildiği anlaşılmaktadır.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa"nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir.
Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir.”
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen Sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulunca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda; Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık ve Maluliyet İşlemleri Dairesi Başkanlığı tarafından davacı sigortalının sürekli işgöremezlik oranının % 19.2 olarak belirlendiği, davacı vekilinin anılan orana itirazı üzerine, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu tarafından davacı sigortalının sürekli işgöremezlik oranının % 41 olarak belirlendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacının maluliyet oranının tespiti hususunda açılan eldeki davada Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınmadan doğrudan Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas dairesinden rapor alınmıştır.
Yapılacak iş, ilk olarak Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan davacının maluliyet durumu ile ilgili olarak rapor almak, bu rapor ile Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas dairesinin Raporunun birbirini doğrulaması halinde şimdiki gibi karar vermek, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu Raporu ile Adli Tıp Kurulu 3. İhtisas dairesinin Raporu arasında çelişki bulunması halinde ise bu çelişkinin giderilmesi için Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alındıktan sonra bunun sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davalılardan -S.. K.."ne iadesine
17/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.