MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki eşya alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, boşanma davası dosyasından tefrik edilen iş bu davadaki dava dilekçesinde; müvekkili davacının, davalı tarafından evden zorla kovulduğunu, eve dön çağrısının usulsüz olduğunu, evden kovulduğu zaman toplam 122 gram ziynet eşyalarının elinden alındığını, davalıda kalan çeyiz eşyalarının bugünkü değerinin 10.000 TL, ziynet eşyalarının (122 gram altının) değerinin ise 11.000 TL olduğunu, ziynet ve eşyaların toplam bedeli 21.000,00 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, duruşmadaki beyanında; kendilerinin davacı ... aleyhine 2013/417 Esas sayılı dosyada terk sebebine dayalı boşanma davası açtıklarını, duruşmasının 28 Kasım tarihinde olduğunu; Yargıtayın kararlarına göre, terk sebebine dayalı davalarda evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayanılarak açılan dava hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğunu, terkin neticelerini ortadan kaldırmadığını, bu sebeple, açılan davanın reddini talep ettiklerini, ayrıca süresinde delil listesi sunulmadığını ön inceleme duruşmasında takipsizlik nedeni ile işlemden kaldırıldığını delil sunulmasına muvafakatlerinin olmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; ziynet eşyasının iadesi davasının kısmen kabulü ile, 122 gr 22 ayar altın x83.00 TL: 10.126,00 TL nin davalıdan alınarak davacıya aynen iadesine, bu mümkün değil ise bedeli olan 10.126,00 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, çeyiz eşyasının iadesi davasının ispatlanamadığından reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dava; ziynet eşyası alacağı istemine ilişkindir.

Davacı, davasında; eşinin kendisini döverek evden kovduğunu ziynet eşyalarının davalıda kaldığını, 122 gr. 22 ayar altının bedelinin iadesi yönünde talepte bulunmuş, mahkemece de bu talebin kabulüne karar verilmiş ise de; davalıda kaldığını iddia ettiği ziynet eşyalarının cinsini, ayarını, neler olduğunu (çeyrek altın, bilezik,vs…) yargılama süresince açıklamadığı gibi, dinlenen davacı tanıkları da görgüye dayalı bu konuda herhangi bir açıklamada bulunmamışlardır. Davacı tarafından, düğün fotoğrafları ve CD’sinin dosyaya sunulması gerekirken sunulmadığı, evden dövülerek kovulduğu iddiasının da ispatlanamadığı, toplanan tüm delillerden anlaşılmaktadır. Davacının ziynet eşyaları alacağı davası da ispat edilemediğinden, davanın reddine karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme sonucu davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,
30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.