MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Latife Tan (Secerli) ile ... aralarındaki katkı payı alacağı, katılma alacağı davasının kısmen kabulüne, kısmen reddine ve kısmen açılmamış sayılmasına dair Ankara 6. Aile Mahkemesi"nden verilen 11.12.2012 gün ve 472/1538 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR


Davacı- birleşen dosyada davalı vekili, 1980 yılında evlenen tarafların her ikisinin öğretmen olup evlilik birliği içinde 10 adet taşınmaz ve davalı adına açılan banka hesaplarındaki paranın edinildiğini açıklayarak davalı üzerindeki tapu kaydının iptaliyle 1/2 payın vekil edeni adına tesciline, mümkün olmadığı takdirde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 3.500 TL ve bankada bulunan para için 2.000 TL"nin davalıdan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 27.11.2012 tarihli dilekçesiyle toplam alacak miktarını 190.000 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı, taşınmazların bir kısmının, evlilik öncesi 1979-1980 arasında yurt dışındaki çalışmasıyla, Antakya"da bulunan taşınmazların ise miras yoluyla edinildiğini bildirmiş ve davanın reddine karar verilmesini savunmuş, 23.07.2008 tarihli dilekçesiyle boşanma davasının açılmasından sonra müşterek konut niteliğindeki taşınmazın davacı birleşen dosya davalısı tarafından kullanılması nedeniyle aylık 400 TL ve boşanma kararının kesinleşmesinden sonra aylık 800 TL ecrimisil bedelinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüyle evlilik birliği içinde 2002 yılı öncesi edinilen 2517 ada 8 parsel 9 numaralı bağımsız bölüm için 88.000 TL katkı payı alacağı, 01.01.2002 sonrası edinilen 446, 2299, 330 ada 55 ve 160 parseller için 85,890,88 TL ve 01.01.2002 tarihinden sonra açılan banka hesaplarındaki para için 7.999 TL katılma alacağının davalı birleşen dosya davacısı ..."den tahsiline ve birleşen davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Taraflar 12.07.1980 tarihinde evlenmişler, 08.09.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 26.05.2008 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK"nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında evlilik tarihinden boşanma davasının açıldığı 08.09.2005 tarihine kadar 4722 sayılı Kanun"un 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK"nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.

-//-
2013/4021-2014/450 -2-

Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından asıl dava; 01.01.2002 öncesinde satın alınan taşınmazlar bakımından 743 sayılı TKM"nin 170.maddesi uyarınca katkı payı alacağı, 01.01.2002 tarihinden sonra satın alınan taşınmaz ve bankadaki paralar yönünden edinilmiş mallara katılma rejiminden kaynaklanan katılma alacağı isteğine, birleşen dava ecrimisil isteğine ilişkindir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, davacı kadının işe başlama tarihi ile dava konusu taşınmazların edinilme ve paralara ilişkin hesapların açılma tarihine, birleşen davada müşterek mesken hakim kararı ile tedbiren kadına tahsis edildiğine, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, bu tür davalarda fedakarlığın denkleştirilmesi ve hakkaniyet kuralının da gözetilmesi gerektiğine göre davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının ayrı ayrı reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, HUMK.nun 388/4., HMK m.297/ç) ve 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire İlamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine, aşağıda dökümleri yazılı 1.395,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 5.018,62 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına ve 25,20 TL onama harcının da peşin harca mahsubu ile artan 1.369,80 TL"nin istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.