MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin çalıştığı dönemler içerisinde hak ve alacaklarını alamadığını, işverenin müvekkilini 2012 yılı Kasım ayından 2013 yılı Ocak ayına kadar ücretsiz izne ayırdığını, 2013 yılı Ocak ayında ise yine bir yıllığına ücretsiz izne ayırdığını, önceki dönemlerden kaynaklanan işçi alacaklarının ödenmemesi ve sürekli olarak ücretsiz izne ayrılması nedeniyle 11.01.2013 tarihinde iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil, hafta tatili ücreti, servis ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının şirketi ibra ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen karar Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 11.06.2015 tarihli 2015/285 esas ve 2015/11937 sayılı kararı ile davacının dava dilekçesinde ikrar ettiği ücretsiz izinli olduğu sürenin çalışma süresinden mahsubu ve hesaplamalardan dışlanması gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Bozmaya uyan mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde; tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği ancak hükmedilen ücretin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Öte yandan, Dairemiz uygulamasında, takdiri indirim ile ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde bir kurala yer verilmediğinden ve ayrıca işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı bilinemediğinden, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan takdiri indirimlerden dolayı reddine karar verilen miktar bakımından kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının ücretsiz izinde olduğu sürenin dışlanması sonucu yapılan hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak kıdem tazminatı ve izin alacağının ıslah dilekçesine göre reddedilen miktarı nazara alınarak, kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca, 614.01 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm kısmına 11. bendden sonra gelmek üzere "12-Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan tarife uyarınca belirlenen 614,01 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" şeklindeki yeni bendin yazılmasına ve hükümdeki 12. bendin sıra numarasının "12" olan rakamlarının iptali ile "13" olarak yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.