Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/33077
Karar No: 2017/1774
Karar Tarihi: 09.02.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/33077 Esas 2017/1774 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davacı, davalı şirkette çalıştığını ve haksız şekilde iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacağının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının ücretini belirleyen araştırmanın yetersiz olduğunu, bordrolarda yer alan tahakkukların gerçeği yansıtmayabileceğini belirterek tüm delillerin yeniden değerlendirilmesi gerektiğine hükmetmiştir. İzin ücretleri de dahil olmak üzere diğer tüm alacakların davacı lehine sonuçlanan kararda, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesi gereği herhangi bir nedenle sona eren iş sözleşmelerinde işçinin kullandırılmayan yıllık izin ücretlerinin son ücret üzerinden ödenmesinin zorunlu olduğu belirtilmiştir.
22. Hukuk Dairesi         2016/33077 E.  ,  2017/1774 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili davalı şirkete ait yurtdışı şantiyelerinde 26.11.1989-31.07.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş bitimi yurda gönderildiğini ve iş sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacağının tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, projedeki görevinin bitmesi sebebi ile iş sözleşmesini kendisinin sonlandırmak istediğini, davacının belirli süreli sözleşmeler ile çalıştığını, taleplerin zamanaşımına uğradığını tazminat talep hakkı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin karar; Dairemiz bozma ilamı ile emsal ücret araştırmasının yetersiz olduğu, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulması ve neticeye göre tüm delillerin yeniden bir değerlendirmeye tabi tutulmasıyla sonuca gidilmesi gerektiği, ayrıca fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili alacakları yönünden bordrolarda yer alan tahakkukların gerçeği yansıtıp yansıtmadığı değerlendirilerek yansıtmadığının anlaşılması halinde; imzalı bordrolar dışında kalan aylara ilişkin tanık beyanlarına itibar edilerek fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının hesaplanması gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Bozmaya uyan Mahkemece yapılan araştırma sonucu davacının 1.200,00 USD ücret ve 150 USD yemek ve barınma olmak üzere 1350 USD ücret ile çalıştığı kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı, her iki taraf vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.
    Somut olayda; mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu davacının çalıştığı ülke ve kıdemi dikkate alındığında emsal ücret araştırması ve tanık beyanı ile doğrulanan aylık 1.350,00 USD ücret üzerinden yapılan hesaplamaya göre dava konusu alacakların hüküm altına alınması isabetli ise de; izin alacağının bordroda yer alan tahakkuklar nedeniyle reddedilmesi isabetli olmamıştır.
    Dosya içeriğine göre; bordro ve banka kayıtlarında yer alan çıkış izin hakkı veya transfer izin hakkı adı altında yapılan ödemelerin davalının kurum içi uygulamalarına göre iş bitimi nedeniyle veya şantiyeler arasında nakil dolayısıyla yapıldığı anlaşıldığından bu tahakkukların davacının yıllık izin ücretine karşılık olmadığı kabul edilmelidir. Bu durumda mahkemece ek bilirkişi raporu aldırılarak; tespit edilen gerçek ücreti üzerinden izin alacağı hesaplanmalı; İzin adı altında yapılan ödemelerin karşılığı olan izin günleri ile izinlerin kullandırıldığını gösteren imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenen izin tahakkukları hesaplamadan düşülmeli buna karşın bordro, banka kayıtlarındaki transfer izin ve çıkış izin hakkı adı altında yapılan tahakkuklar ile hizmet cetveline göre davacının fesih tarihinden önceki iş çıkış tarihlerine denk gelen ve izin tarihleriyle örtüşmeyen imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenmeyen izin ödemeleri ise mahsup edilmeksizin hesaplanmak sureti ile izin alacağı Mahkemece yeniden değerlendirilmelidir. Bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi