İcra Kararları - Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/292 Esas 2020/1367 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/292
Karar No: 2020/1367
Karar Tarihi: 08.07.2020

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/292 Esas 2020/1367 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ticaret Mahkemesi tarafından verilen bir alacak davasına ilişkin hüküm, bozma kararına uyularak kısmen kabul edilmiş ve kısmen reddedilmiştir. Davalılar tarafından yapılan temyiz başvurusunda, aracın garanti kapsamında onarımının yapılmayıp misli ile değişimi istendiği için tevdi mahalli tayin ettirildiği ve buraya aracın bırakıldığı belirtilmiştir. Bu sebeple, dosya incelendikten sonra hüküm fıkrasının bazı bentleri bozulmuştur. Davacının tüm temyiz itirazları reddedilirken, davacının aracına iadesi ile yetinilip tevdi mahalli masraflarının davacıya ait olması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, yargılama giderleri konusundaki hüküm de infazda tereddüt yaratacak nitelikte olduğu için bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri belirtilmemiştir.

(Kapatılan)19. Hukuk Dairesi 2019/292 E. , 2020/1367 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı, davalılar vekilince duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av. ... ile davalılar vekili Av. ... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçelerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
(1) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
(2) Davalılar vekilinin temyizine gelince, dava konusu aracın davalılar tarafından garanti kapsamında onarımının yapılacağı ve ancak davacının onarım istemeyip aracın misli ile değişimini istediği için tevdi mahalli tayin ettirdiği ve aracın tevdi mahalline bırakıldığı davacının beyanı ile sabittir. Davacının aracına tevdi mahalli tayin ettirmesinden davalılar sorumlu tutulamaz. Bu nedenle hüküm fıkrasının (3) nolu bendi ile “..... Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 09.03.2012 tarih, 2012/161 değişik iş sayılı kararı ile tevdi mahalline teslimine ilişkin 35 GB 0870 plakalı aracın tevdi mahallinde doğmuş masrafların davalılara ait olmak üzere davacıya iadesine, talep edilen masrafların yargılama gideri içerisinde değerlendirilmesine,” karar verilmesi doğru değildir. Aracın davacıya iadesi ile yetinilip tevdi mahalli masrafları davacıya ait olmalıdır. Ayrıca (6) nolu bend ile yargılama giderleri konusunda oluşturulan hüküm de infazda tereddüt yaratacak niteliktedir. Açıklanan nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) nolu bend uyarınca davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalılar yararına takdiren 2.540,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 08.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.