MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/05/2014 tarih ve 2013/93-2014/165 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen ilamın, davalı tarafından takibe konulduğunu, dosya borcunun, müvekkili tarafından 04.11.2011 tarihinde toplam 1.278.391,67 TL olarak ödendiğini, ödeme tutarı içerisinde 13.551,88 TL vekalet ücreti ve 52.852,68 TL icra vekalet ücreti olmak üzere toplam 66.405,00 TL karşı yan vekalet ücretinin yer aldığını, davalıya ödenen vekalet ücretinden stopaj mahsubu yapılmaksızın ödeme yapılmış olduğundan, müvekkil bankanın 11.255,08 TL tutarında stopajı vergi dairesine ödemek zorunda kaldığını, davalının bu miktarda Banka aleyhine sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, 11.255,08 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 818 sayılı BK"nın 66. maddesine göre bir yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, davacı tarafça icra takip dosyasına yapılan ödeme tarihinde ve davalı tarafından düzenlenen serbest meslek makbuzunun düzenleme tarihinde 818 sayılı BK"nın yürürlükte olduğu, 818 sayılı BK"nın 66. maddesinde bir yıllık zamanaşımı süresi öngörülmüş olup, serbest meslek makbuzunun düzenlendiği tarih olan 30.11.2011 tarihinden itibaren bir yılı aşkın süre geçtikten sonra dava açıldığı gerekçesiyle, zamanaşımı sebebiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18/01/2016 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



KARŞIOY

Dava, davacı bankanın ödediği avukatlık ücretinden kaynaklanan davalı stopaj vergisinin tahsiline ilişkindir.
Davacı, kaynaktan tevkif ettiği vergiyi kendi namına fakat asıl borçlu hesabına, alacaklı vergi dairesine ödeyen yanı vergi dairesine muhatap olan kişidir. Kısaca vergi mükellefi değil, vergi sorumlusudur. Bu nedenle, davalıya avukatlık ücretini öderken kesmediği stopaj vergisini, daha sonra ödeyerek davalıdan istemesini sebepsiz zenginleşme olarak değerlendirme doğru değildir. Davacının vergi sorumlusu olması, davalının vergi borcunu ödemesi karşısında, davacı ile davalı arasındaki ilişki vekalet veya vekaletsiz işgörme kapsamında kalır. Bu nedenle sebepsiz zenginleşmeye ilişkin zamanaşımı uygulanarak, davanın 818 sayılı BK"nın 66. maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımının dolduğu gerekçesi ile reddi doğru değildir. Bu durum karşısında çoğunluğun görüşüne katılamıyoruz.