MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 31/05/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 13/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince:
a) Dava, özel kanuna dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, 2022 sayılı kanun kapsamında kendisine aylık bağlanan davalının, yapılan araştırma neticesinde koşulları taşımadığının tespit edildiğini iddia ederek, yersiz ödenen alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece dosya kapsamına uygun olarak; dava konusu alacağın yasa gereği konusuz kaldığı değerlendirilmiş ancak, "davanın reddine" biçiminde karar verilmiştir.
Dava konusu edilen alacak yargılama devam ederken yürürlüğe giren yasal düzenleme gereği konusuz kalmıştır. Şu durumda konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerekirken, davanın reddine dair karar verilmiş olması doğru değildir.
Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
b) 01/10/2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326/2 maddesi gereğince kural olarak yargılama giderleri, davadaki haklılık oranına göre haksız çıkan tarafa yükletilir. Yine Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/1. maddesinde “…Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hallerde, hakim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder…” biçiminde düzenleme bulunmaktadır. Davalı, eldeki davanın temelini teşkil eden idari işlemin iptali için idari yargıda dava açmış ve yargılama sonunda işlemin iptaline karar verilmiştir. Şu durumda, davacının eldeki davayı açmakta haklı olmadığı kabul edilerek ve kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Bu yanılgının giderilmesi de yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının bu yönden de HUMK"un 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2/a) sayılı bentte gösterilen nedenle temyiz olunan kararın hüküm bölümünün 1. bendinin tümden silinerek yerine "Konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına" cümlesinin yazılmasına; yukarıda (2/b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hükmün 2. bendinin tümden silinerek yerine "Davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına" cümlesinin yazılmasına; hükmün 3. bendinin tümden silinerek yerine "Davalı kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 986,76 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına; hükmün 4. bendinin tümden silinerek yerine "Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına" cümlesinin yazılmasına; davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.