MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/05/2013
NUMARASI : 2013/33-2013/330

Davacı A... ve S.. P.. B.ı S..l Y.. G.. Müdürlüğü"ne i. M.. H... vekili Avukat F. M..tarafından, davalı O.. E.. aleyhine 28/01/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel kanuna dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, 2022 sayılı kanun kapsamında kendisine aylık bağlanan davalının, yapılan araştırma neticesinde koşulları taşımadığı tespit edildiğinden yersiz ödenen alacağın davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece verilen karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 12/07/2013 tarih ve 6495 sayılı kanunun 73. maddesi ile 2022 sayılı yasaya eklenen Geçici 3. maddesinde "Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar bu Kanun kapsamında yersiz veya fazla ödenmiş aylıklar sebebiyle ilgililer adına çıkarılmış olan borç ve para cezaları ile bunlara ilişkin faizler terkin edilmiş sayılır ve haklarında herhangi bir adli, idari ve icrai takibat yapılmaz." hükmü öngörülmüştür.
Şu durumda, uyuşmazlığın yeni yasal düzenleme gözetilip değerlendirilerek çözümlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/09/2014 oybirliğiyle karar verildi.