MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma (iki kez), ırza geçme, ırz ve namusa tasaddide bulunma

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ...."e yönelik ırz ve namusa tasaddide bulunma ve zorla kaçırıp alıkoyma suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik mağdur vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Suç tarihinde dokuz yaşı içerisinde bulunan mağdur .."in velisi olan babası ..in kovuşturma evresinde 21.10.2004 günlü beyanında sanıktan şikâyetçi olmadığını bildirmesi karşısında, mağdura yaşı nedeniyle baro tarafından görevlendirilen vekilin kamu davasına katılıp hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da yok hükmünde olduğundan, mağdur İsmail vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Mağdur ..."e yönelik olarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Mağdur ...e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Suç tarihinde dokuz yaşı içerisinde olan mağdur ..."in aşamalardaki beyanları, savunma ile tanık beyanları, doktor raporlarına ve tüm dosya içeriğine göre, hurdacılıkla uğraşan sanığın, çağırması üzerine cebir, tehdit veya hile olmaksızın evine gelen mağdura cinsel istismarda bulunması şeklinde sübut bulan eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 430/2. maddesinde düzenlenen reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçunda öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4. maddesine göre 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu ve sanık hakkında bozma öncesi ilk mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 13.07.2006 ile karar tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla düşme yerine mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.