MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.06.2015 tarih ve 2015/123-2015/319 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi şirket tasfiye memuru ... tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ..."nin tasfiyesine karar verildiğini, ancak tasfiye aşamasında tüzel kişiliğin İş Mahkemesi"nin 2008/479 Esas ve Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/415 Esas sayılı dosyalarında kendisini borç altına sokacak edimleri olması nedeniyle, şirket tüzel kişiliğinin tasfiye kararının ortadan kaldırılarak yeniden ihyasına karar verilmesini, talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... yetkilisi, yasal hasım durumunda olduklarını, bu nedenle yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmamalarını talep etmiştir.
Dahili Davalı ..., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, davanın kabulü ile ... şirketinin yeniden ihyasına, davalı ... bakımından açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine dair verilen karar bozma kapsamı dışında kalarak kesinleştiğinden bu konuda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, davalı şirketin ihyası için önceki tasfiye memuru ..."ın tasfiye memuru olarak atanmasına karar verilmiştir.
Kararı şirket tasfiye memuru ... temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şirket tasfiye memuru ..."ın bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, şirket tasfiye memuru ..."ın bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.