MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralamak, tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal etmek
HÜKÜM :1- Sanık ... için; TCK"nin 81, 35, 29, 62, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası, CMK"nin 223/2-e maddeleri uyarınca beraat,
2- Sanık ... için; TCK"nin 106/1-1c, 62, 50/1, 52.maddeleri uyarınca 3000.00 TL adli para cezası, TCK"nin 116/1-4, 62, 50/1, 52. maddeleri uyarınca 6000.00 TL adli para cezası.
TEMYİZ EDENLER : Cumhuriyet savcısı, katılan sanık ... müdafii

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında, katılan sanık ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hüküm kesin nitelikte olduğundan ve vasıftan aleyhe temyiz de bulunmadığından, bu hükme yönelen temyiz taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Katılan sanık ...’nin, katılan sanık ...’a yönelik sol orta aksiller hat 5. ve 8. kat hizasında 1x1 cmlik akciğere nafiz kesici delici alet yaralanması nedeniyle kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma sebebiyet verdiği olayda, 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, zararın ağırlığına göre alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine 10 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’ye yönelik tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, katılan sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan sanık ... müdafiinin; sanık sıfatıyla; delillerin hatalı değerlendirildiğine, sanık ..."de öldürme kastı bulunmadığına, eyleminin TCK"nin 85. maddesine uyduğuna, mağdur ..."a yönelik eyleminin bulunmadığına, bu yönden sanık ..."nin beraatinin yerinde olduğuna, katılan sıfatıyla; sanık ..."ın teşdiden tecziyesi gerektiğine, hapis cezalarını hakettiğine, Cumhuriyet savcısının; sanık ...’nin mağdur ..."a yönelik olarak müsnet suçtan tecziyesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz tirazlarının reddiyle,
1)Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde teşebbüs nedeniyle cezadan yapılacak indirimin belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi kanuna aykırı ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının teşebbüse ilişkin kısmındaki “takdiren” sözcüğünden önce gelmek üzere “5237 sayılı yasanın 35. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hüküm ile katılan sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2)Mağdur sanık ... hakkında katılan sanık ...’ye yönelik tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, mağdur sanık ..."ın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 106/1 ve 116/1. maddelerinde düzenlenen tehdit ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 04/11/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.