MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 11.12.2014 tarihli dilekçe ile özetle; "...01.12.2014 tarihli duruşmada, hâkimin ... Bakanlığı raporuna atfen "ben raporu inceledim, problem her iki tarfın da çocuğu fazla sevmesinden kaynaklanıyor diye düşünüyorum" şeklinde tutanaklara geçmeyen ifadelerde bulunduğunu, dava küçük çocuğa cinsel istismar olgusuna dayandığı için duruşmanın gizli olarak gerçekleştirildiği, hâkimin bu ifadesinin davada ileri sürülen savın doğru olmadığını düşündüğü ve davanın reddine karar verileceği sonucuna işaret ettiği, hâkimin dava hakkındaki görüşünü açıkladığı, hâkimin 01.12.2014 tarihli duruşmada çocuk ile davalının kişisel ililişki kurmasına karar verdiği, bu ara karar itiraz üzerine, dosyadaki tıbbi kayıtlar ve uzman raporları gereğince doyaya geçici olarak bakan hâkim tarafından kişisel ilişki kurulmasına ilişkin ara karardan dönüldüğü, akabinde yapılan duruşmada mahkemenin asıl hâkimi tarafından aynı ara kararın yeniden kurulduğu ve davalı ile çocuğun şahsi ilişki kurmasına karar verildiği, davalı ile çocuğun kişisel ilişki kurması halinde çocuğun ruh sağlığının ve yararının ihlal edileceği, dosyaya yeni delil ve belge sunulmadığı halde hâkim tarafından daha önce kaldırılan ara kararın tekrar tesisinin hâkimin tarafsızlığı konusunda şüphe uyandırdığı..." gerekçeleri ile reddi hâkim talebinde bulunmuştur.
Reddedilen hâkim tarafından, talebin reddi gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine, ret talebinde bulunan tarafın HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca 1000.-TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle reddi hâkim isteminin reddi yolunda kurulan merci kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; reddi hâkim isteminin esastan reddedilmesi ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olması halinde verilecek disiplin para cezasının alt ve üst hadleri HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca 500 ilâ 5.000.-TL olarak belirtilmiştir. HMK"nın 46/1. maddesinde disiplin para cezaları, yargılamanın düzenli bir biçimde işleyişini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla verilen, verildiği anda kesin olan ve derhâl infazı gereken para cezası olarak tanımlanmış olup, somut olayda verilen disiplin para cezası yargılamanın düzenli işlemesini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla verildiğine göre para cezasına hükmedilirken bu cezanın disiplin para cezası olduğunun belirtilmemiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. bendinde yazan “HMK"nın 42/4. maddesine göre takdiren 1000,00.-TL” ibaresinden sonra “disiplin para cezasının reddi hâkim talebinde bulunan davacı ..."dan alınmasına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 14/01/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.