MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/01/2015 tarih ve 2013/473-2015/11 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı alacaklı arasında 18/07/2010 tarihinde 40.000,00 TL değerinde 18/07/2011 vade tarihli bono düzenlendiğini, müvekkilinin davalı alacaklıya olan borcunun 30.000,00 TL"lik kısmının... adına çekilen kredi ile ödenmiş olup müvekkilinin davalı alacaklıya sadece 10.000,00 TL borcu kaldığı halde, davalı alacaklının 15.000,00 TL yaptığını, üzerinden icra takibi yaptığını, davalı alacaklı ile müvekkilinin arasında başkaca herhangi bir borçlandırıcı işlem olmadığını, davalı tarafça yapılan takibin haksız ve kötüniyetli olduğunu ileri sürerek davalının müvekkiline yönelik giriştiği icra takibinde haksız 5.000,00 TL"lik fazla kısmın ve bu kısım üzerinden yansıyan faiz, harç giderlerin tespit edilmesine, davalının haksız ve kötüniyetli takip yapmış olması nedeni ile %20 kötüniyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile aralarındaki ticari ilişkinin 40.000 TL değerindeki traktör satımına dayandığını, bu nedenle dava konusu bononun alındığını, traktör borcunun 30.000 TL"lik kısmının ödendiğini ancak davacının daha sonra 5.000 TL değerinde bir römork daha satın aldığını, bu nedenle 15.000 TL üzerinden icra takibine girişildiğini, davacının takip sırasında iki defa ödeme taahhüdünde bulunarak borcunu ikrar ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı arasında 40.000,00 TL değerinde traktör alım satım yapıldığı, bu alım satım işi nedeniyle taraflar arasında 18/07/2010 düzenleme tarihli 40.000,00 TL"lik bono düzenlendiği, bu borcun 30.000,00 TL"lik kısmının davacının eşi tarafından kullanılan kredi ile ödendiği, davacının senede konu asıl borç ilişkisinden kalan borcunun 10.000,00 TL olduğu, takibe konu edilen senedin taraflar arasındaki traktör alışverişinden kaynaklanan 40.000,00 TL traktör bedelinin teminatı olduğu, dolayısıyla senedin düzenleme nedeninin traktör alışverişinden kaynaklanan 40.000.00 TL bedel olduğu, 30.000,00 TL ödenmiş olmakla davacının bu senetten dolayı borcunun 10.000,00 TL olduğu, davalı iddiasında geçen daha sonra 5.000,00 TL bedelle ikinci römork alındığı olgusunun takibe konu edilen senetle ilişkisi bulunmadığı, dolayısıyla
davalının İcra Müdürlüğü"nün 2012/1826 takip sayılı dosyasından asıl borç ilişkisi gözetilerek takibe konu senetten dolayı 10.000,00 TL asıl alacak, 1.388,45 TL işlemiş faiz üzerinden takip yapması gerekirken, 5.000,00 TL asıl alacak ve 699,45 TL işlemiş faiz kısmı yönünden fazla talepte bulunduğu, davacının yapılan takipte bu miktarda davalıya borçlu bulunmadığı, davalının dosyaya yansıyan bir kötüniyeti bulunmadığından davacının icra tazminatı talebinin yerinde bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacı yanın takip dosyasında icra tehdidi altında sadece ödeme taahhüdünde bulunduğunun, borcun kabulüne ilişkin bir beyanının olmadığının anlaşılmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile, kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 291,99 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.