MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında “Mala Zarar Verme” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının türü ve miktarı itibarıyla, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın eylemi neticesinde, katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak, Adli Tıp Kurumu Bakırköy Şube Müdürlüğünce tanzim olunan, 16.01.2013 tarihli raporda, “Sağ maksillada ve burun kemiğinde kırıklar” bulunduğunun belirtilmesi karşısında, mevcut yaralanmanın yüzde sabit ize ya da yüzün sürekli değişikliğine neden olup olmadığı hususunda, suç tarihinden itibaren en az altı aylık süre geçtikten sonra en yakın Adli Tıp Kurumu ilgili Şube Müdürlüğünden, 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere uygun olarak rapor temini ile sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken, yetersiz rapora istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Sanık hakkında hüküm kurulurken, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden bahisle şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirildiği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükümlerinin uygulandığının anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli, 2002/4-238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ile bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, bahse konu hallerde, TCK"nin 3. maddesinde yer alan “orantılılık ilkesi” dikkate alınarak, TCK"nin 29. maddesi gereği asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
c) Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin (5237 sayılı TCK’nin 50/1-a) gösterilmemesi,
d) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanık hakkındaki hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın dikkate alınmasına, 11.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.