MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2012
NUMARASI : 2009/600-2012/183

Davacı M.. H.. vekili Avukat S..A..tarafından, davalı H... İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. aleyhine 05/05/2009 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeni ile maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın reddine dair verilen 09/05/2012 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 08/04/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Avukat S. G... T... geldi, karşı taraftan davalı vekili gelmedi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava; izinsiz kum ve çakıl çıkartılmış olması nedeni ile uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem reddedilmiş; kararı davacı temyiz etmiştir.
Davacı Hazine, B.. ve Ö.... Belediyelerine kiraya verdiği Erkenez Çayı kum çakıl havzasının belediyelerce davalı H.. İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. ye kiralandığını, şirketin ticari defter ve belgelerine göre belediyelere sözleşme ile çıkarma hakkı tanınan kum çakıldan daha fazlasını çıkartarak hazineyi zarara uğrattığının tespit edildiğini belirterek uğradığı zararın reeskont faizi ile birlikte ödetilmesini istemiştir.
Davalı, kurulduğundan bu yana dört ayrı noktada kum ve çakıl çıkartmakta olduğunu, bunlardan ikisinin davacının Ö..ve B.. belediyelerine kiraladığı saha olup diğer ikisinin ise doğrudan milli emlak müdürlüğünden kendisi tarafından kiralanan saha ile bu sahalara bitişik Hazinenin özel mülkiyetindeki .... no lu parseli ecrimisil ödemek yoluyla kullandığını, satın aldığından daha fazla kum ve çakıl çıkartmadığını davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacı hazinenin davalı şirket ile karşılıklı sözleşmesi bulunmaması, dava dışı Ö.. ve B.. Belediyeleri ile arasındaki sözleşmenin davalı şirketi bağlamayacağı gerekçesi ile davalıya yönelik açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, davanın, davacı hazine tarafından dava dışı Ö.. ve B..Belediyelerine kiralanan kum ve çakıl sahasından sözleşmede yazılandan fazla miktarda alınan kum ve çakıl nedeni ile uğranılan zararın ödetilmesi istemine ilişkin olduğu, kum ve çakılın davalı şirket tarafından çıkartıldığı, bu konuda taraflar arasında ihtilaf bulunmadığı anlaşılmaktadır.
818 sayılı Borçlar Kanunu 41. maddesi uyarınca “Bir kimse, gerek kasten gerekse ihmal veya dikkatsizlik tedbirsizlik sonucu haksız bir şekilde, başkasının zarara uğramasına sebep olursa, o zararı tazmin ile sorumludur. Aynı kanunun 50. ve 51. maddeleri uyarınca birden fazla kimse birlikte bir zarara neden olursa veya farklı sebeplere (haksız fiil, sözleşme, kanun) binaen zarardan mesul oldukları takdirde zarar görene karşı müteselsilen sorumlu olacaklardır.
Şu durumda, davacının dava dışı belediyelere kiraladığı kum ve çakıl sahasından sözleşme hükümleri uyarınca kiralanandan fazla alınan kum ve çakıl bedeli için haksız fiil hükümleri uyarınca kum ve çakılı alan davalı şirkete husumet yöneltebileceği, davanın haksız fiil hükümleri uyarınca görülüp çözümlenmesi gerektiği anlaşılmaktadır. Mahkemece yanılgıya düşülerek davacıya karşı sözleşme hükümleri uyarınca sorumlulukları bulunan dava dışı belediyelere karşı açılan davalar bulunması, davalı şirketin sözleşmenin tarafı olmaması nedeni ile kendisine husumet yöneltilemeyeceği gerekçesi ile istemin reddi isabetli olmayıp, işin esası hakkında inceleme yapılarak karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenler ile BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının öteki temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve davacı yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine 02/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.