Ankara Ceza Kararları - Çocuk yaştaki kişiyi olası kastla öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/922 Esas 2015/5185 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/922
Karar No: 2015/5185
Karar Tarihi: 02.11.2015

Çocuk yaştaki kişiyi olası kastla öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/922 Esas 2015/5185 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Yozgat Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/922 E. ve 2015/5185 K. sayılı kararda, sanık Gökşen'in çocuk yaştaki kişi Enver'e olası kastla öldürme suçunu meşru savunmada sınırı aşarak işlediği kabul edilmiştir. Bu nedenle hakkında ceza verilmemesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak kararın hükmünün düzeltildiği ve \"5237 sayılı TCK'nun 27/2 ve 5271 sayılı CMK'nun 223/3-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına\" şeklinde değiştirildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nun 27/2 ve CMK'nun 223/3-c maddeleridir. TCK'nun 27/2 maddesi, \"meşru müdafaa hallerinde tahrik edici sebepler dikkate alınmaz\" hükmünü içerirken, CMK'nun 223/3-c maddesi, \"suçun yokluğuna veya hukuka uygunluk hâlinin varlığına karar veren bir karar verileceğine\" ilişkindir.

1. Ceza Dairesi 2015/922 E. , 2015/5185 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/53321
MAHKEMESİ : Yozgat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/11/2013, 2013/22 (E) ve 2013/266 (K)
SUÇ : Çocuk yaştaki kişiyi olası kastla öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Gökşen"in maktül Enver"e yönelik eylemini mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaşla meşru savunmada sınırı aşmak suretiyle gerçekleştirdiği kabul edilerek kurulan hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın maktüle yönelik eylemini, meşru savunmada sınırı mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaşla aşmak suretiyle gerçekleştirmesi nedeniyle, hakkında 5237 sayılı TCK"nun 27/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/3-c maddeleri gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde "ceza verilmemesine" şeklinde karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan "ceza verilmemesine" ibaresinin "5237 sayılı TCK"nun 27/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/3-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresi ile değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 02/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.