MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davranışlarının beğenilmediği ve şirket standartlarına uymadığı söylenerek işten çıkartıldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, eksik ödenen fazla çalışma ücreti ile prim alacaklarının davalıdan tahsiline karar
verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının son aylarda işine konsantre olamadığı için işlerini sürekli olarak aksatmaya başladığını, yapılan bütün ikazlara rağmen işlerini aksatan ve işyeri disiplinine uymayan davacının 27.02.2012 tarihinde şirket adresinden iş saatleri içerisinde
özel ve uzun e-mail görüşmeleri yaptığını, bu e-maillerin şirketin adını zedeleyen ve iş ahlakına aykırı niteliklerde olduğunun tespit edilerek hakkında aynı tarihli bir tutanak tutularak çıkış yapıldığını ve ... Noterliği’nin 02.03.2012 tarih ve ... yevmiye nolu ihtarnamesi ile iş akdinin haklı nedenlere dayanılarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dinlenen davalı tanıklarının her ne kadar davacının işlerini aksattığı gerekçesiyle iş akdine son verildiğini beyan etmişler ise de, dosyada bu hususta davacıya verilmiş her hangi bir ihtar ve uyarı yazısı bulunmadığı, bu haliyle davalı işverence haklı
fesih iddiasının somut deliller ile ispatlanamadığı gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacakları hüküm altına alınmış, prim alacağı isteminin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Yerel Mahkemece 03.10.2013 tarihli ek karar ile “davalı tarafça temyiz edilmemiş sayılmasına” dair karar vermiş ise de, işbu ek kararın dayanağını oluşturan muhtırada temyiz posta masrafı ile eksik temyiz harcının “Mahkeme veznesine” yatırılmasının istenmesi yerine, “dosyaya yatırılmasının” istenmesi muhtırayı usulüne uygun olmaktan çıkardığından, ek kararın ortadan kaldırılarak dosyanın esastan incelenmesi neticesinde:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma süresinin hesabındaki ara dinlenmesinin süresi noktasında toplanmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda, günlük 9 saat çalışmaya göre fazla çalışma süresinin hesabında ara dinlenme süresinin, dosya kapsamı itibariyle hafta içi günlük 1 saat yerine 0,5 saat olarak düşülmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.