Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusuru bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın gündüzün, şehir içindeki çift yönlü kesintisiz orta şerit çizgisi bulunan yolda seyri sırasında kaza mahalline geldiğinde sollama yasağına işaret eden kesintisiz orta şerit çizgisine rağmen, bulunduğu istikametten “U” dönüşü yaparak diğer istikametin şeridine geçmek istediği sırada sağından karşı yönden seyreden motorsiklet sürücüsü müşteki ile aracının ön kısımlarıyla çarpışması sonucu müştekinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla neticelenen trafik kazasına sebebiyet verdiği olayda, bilinçli taksirin koşulları oluşmasına rağmen sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmaması,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle BOZULMASINA, 03/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.