İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3674 Esas 2020/6523 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3674
Karar No: 2020/6523
Karar Tarihi: 11.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3674 Esas 2020/6523 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz sebepleri reddedilmiştir, ancak tekerrür hükümleri uygulanırken adaletin sağlanması için sanığın en ağır cezayı içeren mahkûmiyetinin dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, sanığın tekerrüre esas daha ağır bir ilamı olduğu anlaşılmış ve buna göre ceza infaz rejimi belirlenmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58, 188/3, 62. maddeleri; 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi; 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321, 322 ve 326/son maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2020/3674 E. , 2020/6523 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha az ceza içeren mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın tekerrüre esas daha ağır bir ilamı bulunduğu anlaşılmakla ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak yerine "Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Hakkari Ağır Ceza Mahkemesinin 03.05.2011 tarih ve 2009/230 Esas, 2011/107
Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 188/3,62. maddelerinden verilen ve 22.10.2013 tarihinde kesinleşen 5 yıl 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, tekerüre esas alınan ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 11.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.