MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanıklardan ...., ...., ...., ...., ...., .... ve ...."in beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkûmiyetlerine, sanıklar .... ve ...."ın atılı suçtan beraatlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Sanıklardan .... müdafiin yüzüne karşı verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK.nın 310. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen ve tefhimden başlayan bir haftalık süreden sonra 25.04.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, kanuni süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin katılanlar vekili ile diğer sanıklar ve müdafilerinin temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar .... ve .... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Sanığın hükümden sonra 09.07.2013 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece 5237 sayılı TCK.nın 64/1 ve 5271 sayılı ...nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Sanıklar ...., .... ve .... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Mağdurenin soruşturma aşamasındaki beyanlarında, sanıklar ...., .... ve .... tarafından cinsel istismara uğradığına ilişkin bir beyanının bulunmadığı, sanıklar .... ve ...."nın duyuma dayalı ifadeleri dışında, adı geçen sanıkların mağdureyle ilişkiye girerek atılı suçu işlediklerine dair mahkûmiyetlerini gerektirecek kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanıkların atılı suçtan beraatlerine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetlerine hükmedilmesi,
Sanıklar ...., .... ve .... haklarında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 27.08.2010 tarihli raporunda, mağduresi bulunduğu olaydan kaynaklanmış majör depresyon ve travma sonrası stres bozukluğu denilen psikiyatrik bozuklukların tespit edilmesi ve aynı Kurulun 29.05.2013 tarihli ek raporunda olayın uzun bir sürede çok fazla sanık tarafından işlenmesi nedeniyle mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın, hangi sanığın eylemine bağlı olduğunun tıbben ayrımının yapılamayacağının bildirilmesi karşısında, sanıklar haklarında 5237 sayılı TCK.nın 102/5. maddesinin uygulanması hususunda şüphe oluştuğundan, şüpheden sanık yararlanır ilkesi nazara alınarak anılan Kanun maddesinin tatbik imkanı bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Sanık ... hakkında uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK.nın 102/2-3a maddelerine göre belirlenen 10 yıl 6 ay hapis cezası miktarı üzerinden aynı Kanunun 43. maddesiyle 1/4 oranında arttırım yapıldığında bulunacak miktar olan 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasının 102/5. maddesi ile tayin edilen 11 yıl hapis cezasına ilavesi sonucu 13 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası hesaplanıp, sonraki uygulamanında bu miktar üzerinden yapılması gerekirken, hesap hatası sonucu sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafii, sanık ... ve müdafii, sanıklar .... ve .... müdafii ile sanıklar ...., .... ve .... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.