MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının davalı ile 12.11.2006 yılında gayriresmi olarak evlendiğini, bu evlilikten müşterek iki çocuklarının olduğunu, davalının davacıya sürekli şiddet uyguladığını, davalının başka bir kadın ile evlendikten sonra davacıyı evden kovduğunu, davacının müşterek çocuk Neşenur ile birlikte evi terk etmek zorunda kaldığını, şu anda kadın sığınma evinde kaldığını, müşterek haneden ayrılırken kendisine ait ziynet eşyalarını alamadığını, davacıya ait 12 adet 22 ayar ve 22 gr ağırlığında bilezik, 22 ayar bir buçuk metre uzunluğunda 80"lik zincir, 3 adet 22 ayar küpe, 6 adet 22 ayar yüzükten ibaret ziynetlerin davalıda kaldığını, bu ziynetlerin aynen iadesine, aynen iadesi mümkün olmadığı takdirde, fazlaya dair talep haklarının saklı kalması kaydı ile şimdilik 10.000 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi uyarınca, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun üçüncü kısmı (vesayet) hariç olmak üzere ikinci kitabı ile 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işler, Aile Mahkemesinde görülür.
Somut olayda, dosyadaki bilgi belgelerden; tarafların gayri resmi şekilde bir araya geldikleri, bir süre birlikte yaşadıkları ve müşterek çocukları olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda taraflar arasında resmi evlilikten ve yasal olarak korunması gereken bir birliktelikten söz edilmesi mümkün değildir.
Buna göre; taraflar arasındaki ihtilaf aile hukukundan doğmamaktadır. Uyuşmazlık haksız fiil olarak nitelendirilip buna göre çözümlenmesi gerekir.
O halde, davanın dayanağı haksız fiil olduğundan; uyuşmazlığa genel mahkemede (Asliye Hukuk Mahkemesinde) bakılması gerekmektedir. Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, res"en, gözetilmelidir.
Hal böyle olunca, mahkemece; uyuşmazlığın haksız fiilden kaynaklandığı ve genel mahkemenin görevli olduğu gözetilerek Asliye Hukuk Mahkemesi olarak bakılması gerekirken Aile Mahkemesi sııfatıyla bakılması uyuşmazlığın esası hakkında hüküm tesis edilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-) Bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.