MAHKEMESİ : Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davası hakkında Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nden verilen davanın kabulüne yönelik 2010/608 esas ve 2016/2027 karar sayılı ve 13.12.2016 tarihli hükme karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması sonucunda Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından verilen davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının sahibi olduğu şirket ile davacının ihalelere birlikte girmek için anlaştıkları bir dönemde davalının davacıdan aldığı altı imza ve kaşeli üstü yazılı kağıdı keserek senet haline getirmek suretiyle sahtecilik suçu işleyerek davacı hakkında haksız takip başlattığını belirterek, Adana 1.İcra Müdürlüğü’nün 2010/12657 esas sayılı takip dosyasından borçlu olmadığının tespiti ile davalı aleyhine %40 tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, davaya konu senedin sahte oluşturulması nedeniyle resmi belgede sahtecilik ve kamu kurumunu aracı kılmak suretiyle dolandırıcılık suçundan davalı aleyhine açılana ceza davasında Adana 3. Ağır Ceza mahkemesinin 2011/67 esas ve 2012/142 karar sayılı ilamı ile davalının cezalandırılmasına karar verildiği ve kararın Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği, davacının davaya konu Adana 1. İcra Müdürlüğünün 2010/12657 esas sayılı takip dosyası ile davalı tarafından takibe konan bono nedeniyle davalıya borçlu olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı hakkında kötüniyet tazminatına karar verilmiş, hükme karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince,davaya konu bononun sahte olarak oluşturulduğunun kesinleşmiş ceza mahkemesi kararı ile sabit olmasına, davaya konu takibin 2010 yılında yapılmış olup, menfi tespit davasının da 2010 yılında açılmış olmasına, söz konusu tarihte İİK. 72/ 5 maddesine göre kötüniyet tazminatı %40"dan az olamayacağı hükmüne göre mahkeme kararı usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2017/582 esas ve 2017/606 karar ve 09.06.2017 tarihli hükmünün ONANMASINA, dosyanın Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine , Dairemiz ilamından bir örneğin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesine gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden davalıdan alınmasına, 07/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.