Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1, 54, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosyada, hüküm tarihi itibariyle yargılama giderleri 10.80 TL olarak hesaplanmış ise de, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan harcamaların tamamının yargılama giderleri kapsamında olması, dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olması ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılabilmesi, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesinin mümkün olması sebebiyle, yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verildikten sonra sanıktan da tahsiline hükmedilmesi suretiyle çelişki yaratılması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik inceleme ve değerlendirme ile karar verildiğine, nedenleri mevcut olmadığı halde alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme kararları verilmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında tayin edilen 2 ay 15 gün hapis cezasının, günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 1.500 TL yerine hesap hatası sonucu 3.000 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
2- Bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin hatalı gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanabilmesi için, sonraki suçtan hükmedilen cezanın hapis cezası olması gerektiği gözetilmeksizin, neticeten adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının dördüncü paragrafının, “Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının, sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecindeki pişmanlığına ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmek suretiyle sanığın neticeten 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde düzeltilmesi; beşinci paragrafında yer alan “TCK"nın 54. maddesi” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine, “TCK"nın 52/4. maddesi” ibaresinin eklenmesi; sekizinci, dokuzuncu ve onuncu paragraflarının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.