MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet


Mahalli mahkemece verilen hükmün sanık müdafii tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 11.03.2015 Çarşamba saat 13.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafine çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından... hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine dosyadaki vekâletnameye dayanarak sanık ... adına gelen Av. ... huzura alınarak duruşmaya başlandı.
Duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldıktan sonra uygun görülen talep ve mütalaa dairesinde sanık ... hakkında DURUŞMALI inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek tefhim olunduktan sonra işin açıklanmasına dair raportör üye tarafından düzenlenen rapor okundu.
Raportör üye rapora ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirdi.
Sanık müdafii temyiz layihasını açıklayarak savunmada bulunup müvekkili hakkındaki hükmün BOZULMASINI istedi.
Yargıtay Cumhuriyet Savcısı tebliğname içeriğini tekrar etti.
Son sözü sorulan sanık müdafii savunmasına ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirmekle dosya incelenerek karar verilip tefhim olunmak üzere duruşmanın 25.03.2015 Çarşamba günü saat 13:30"a bırakılmasına oybirliğiyle karar verildi.
Belli günde oturum açıldı. Dava evrakı incelenerek gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanığın eyleminin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 103/1, daha sonra 103/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Tüm dosya içeriğinden, sanığın mağdureye yönelik olarak 2012 yılı yaz aylarında gerçekleştirdiği ilk eyleminde, yatağına girerek kıyafetlerini çıkarmaya çalıştığı mağdurenin uyanarak sanığı itekleyip kalktığı, kendisini tutan sanığın kolunu tırnakladığının anlaşılması karşısında, eylemini cebir kullanmak suretiyle gerçekleştiren sanık hakkında koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK.nın 103/4. maddesinin uygulanmaması sonucunda eksik ceza tayini,
Eylemlerini öz kızına karşı velayet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirdiği anlaşılan sanık hakkında TCK.nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velayet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında TCK.nın 103/2 ve 103/3. maddeleri gereğince tayin edilen 12 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca artırım yapılarak bulunan ceza miktarının 103/6. maddesi ile belirlenecek cezaya ilave edilmesi gerekirken TCK.nın 61. maddesindeki sıralamaya aykırı olacak şekilde 103/1. maddesine göre saptanan 3 yıl hapis üzerinden 43. maddenin uygulanması suretiyle bulunan ceza miktarının 103/6. maddesi ile tespit edilen cezaya eklenmesi neticesinde sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları ile müdafiin duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
16.03.2015 tarihinde verilen işbu karar 25.03.2015 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından ... hazır olduğu halde sanık müdafii Av. ..."ın yüzüne karşı tefhim olundu.