MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Yeşilova Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/94 esas 2014/71 karar sayılı ilamıyla hükmedilen müşterek çocuklar ... için 350,00 TL,.... ve... için ayrı ayrı 250,00 TL iştirak nafakasının yetersiz kaldığını, ihtiyaçlarının arttığını, maaşıyla çocuklarının giderlerini karşılayamadığını belirterek; müşterek çocuklar ... için 650,00 TL’ye,.... ve... için ayrı ayrı 400,00 TL’ye artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, nafaka artırım davasından kısa süre sonra işbu davanın açıldığını, kredi borçlarının bulunduğunu, maaşının yeterli olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; tarafların sosyal ekonomik durumları, paranın alım gücü dikkate alınarak davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuklar.... ve... yönünden hükmedilen iştirak nafakasının ayrı ayrı 350,00 TL’ye artırılmasına, müşterek çocuk ...’nin dava tarihi itibariyle reşit olması nedeniyle davacının dava açma hakkı bulunmadığından sıfat yokluğundan davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 9/2.maddesi uyarınca nafaka davalarında, reddedilen kısım yönünden avukatlık ücretine hükmedilemez, fakat bu hüküm nafaka talebinin tamamen reddi halinde uygulanmamaktadır.
Somut olayda; müşterek çocuk ... yönünden reşit olması nedeniyle davacının dava açma hakkı bulunmadığından dava tamamen reddedildiğine göre kendini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu hususta bir karar vermemiş olması usul hükümlerine uygun değildir. Ne var ki yapılan bu yanlışlığın

giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK .436/2 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte belirtilen nedenle temyiz olunan kararın vekalet ücretine ilişkin hükmün 7. maddesinin hükümde çıkarılarak yerine “7- Davalı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca belirlenen 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” maddesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/04/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.