Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3754 Esas 2021/8314 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3754
Karar No: 2021/8314

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3754 Esas 2021/8314 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davalı kadının maddi-manevi tazminat talebiyle açtığı davada, mahkeme tazminat miktarını belirleyerek karar vermiştir. Davacı kadın, tazminat miktarlarının yetersiz olduğunu iddia ederek temyize gitmiştir. Bölge adliye mahkemesi, davacının kusur derecesi, sosyal ve ekonomik durumu, ihlal edilen menfaatleri göz önüne alarak daha uygun bir tazminat takdir edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin hükümleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Karar bozulmuş, diğer bölümler ise onanmıştır. Kanun maddeleri tam olarak şöyledir: Türk Medeni Kanunu m. 174/1, Türk Medeni Kanunu m. 4, Türk Borçlar Kanunu m. 50-51.

2. Hukuk Dairesi 2021/3754 E. , 2021/8314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Maddi-Manevi Tazminat

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 08.11.2021 (Pzt.)