MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki ziynet eşyası alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; tarafların 04/09/2012 tarihinde evlendiklerini ve ...ye Hukuk (Aile) Mahkemesinin 15/07/2013 gün, 2012/423 Esas, 2013/312 Karar sayılı ilâmı ile boşanmalarına karar verildiğini, evlilik merasiminde takılan her biri ortalama 12 gram 12 adet 22 ayar bilezik, 30 adet çeyrek altının davalı tarafından bozdurulduğunu, 1.500 TL"nin de yine davalı tarafından alınarak borçların ödenmiş olduğunu ileri sürerek müvekkiline ait ziynetlerin aynen iadesine, aynen iadesi mümkün olmadığı taktirde fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere şimdilik 1.000 TL" nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah ile talebini 13.574,74 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı; düğünde her biri ortalama 3-4 gram 11 adet 14 ayar bilezik ve 500 TL nakit para takıldığını, takılan ziynetlerin bir kısmının davacının rızası ile bozdurularak düğün masraflarının ödendiğini, 4.650 TL’sini düğün salonu için verdiğini, bir kısmı ile balayına gidildiğini, geri kalan ve miktarını bilmediği ziynetlerin ise davacının uhdesinde kaldığını belireterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; dava konusu yapılan ziynet eşyalarının tümünün davalı tarafından bozdurularak düğün salonu, balayı ve düğün masrafları için harcandığı sonucuna varılarak davanın kabulü ile; 8 adet 22 ayar 12"şer gram , 4 adet 14 ayar 4"er gram olmak üzere toplam 12 adet bilezik, 30 adet çeyrek altın ve 500 TL"nin davacıya aynen iadesine, aynen iadesinin mümkün olmaması hâlinde toplam değer olan 13.574,74 TL"den 1.000 TL"ye dava tarihinden (12/02/2014) 12.574,74 TL" ye ıslah tarihinden (27/02/2015) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, ziynet alacağı istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca; kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimse iddia ettiği olayı kanıtlamakla yükümlüdür.
Kural olarak düğün sırasında takılan ziynet eşyaları kim tarafından takılırsa takılsın, aksine bir anlaşma bulunmadıkça kadına bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Bu eşyaların iade edilmemek üzere kocaya verildiği, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup müşterek ihtiyaçlar için harcandığı hususu davalı tarafça kanıtlandığı takdirde, koca bu eşyaları iadeden kurtulur.
Somut olaya bakıldığında; dosya kapsamında dinlenen davacı tanıkları düğünde takılan altınların tamamının düğünden sonra bozdurularak borçların ödendiğini beyan etmişler, davalının annesi tanık.... ve davalının babası tanık ..... ise tarafların düğünü olmadan önce davalının kendi bütçesine göre o dönemde masrafı 2.000 TL bulunan bir düğün salonu tutmuş olduğunu; ancak davacının bu salonu beğenmediğini, kendi düğününün bir kez olacağını, takı istemediğini, kendisi için bu hususun daha önemli olduğunu söyleyerek 4.650 TL tutarında bir düğün salonunu beğenip, davalıya düğünde gelen altınları bozdurmak suretiyle bu salonu kiralamak istediğini söylediğini, düğünden sonra da davalının davacının isteği üzerine bir kısım altınları bozdurarak 4.650 TL düğün salonu masrafını ödediğini beyan etmişlerdir.
Hal böyle olunca mahkemece, davalı kocanın, düğün salonu masrafı için bozdurulan ziynetler yönünden davacının rızasını isptaladığı kabul edilerek, düğün salonu masrafı için hangi ziynetlerin bozdurulduğu tespit edilmek suretiyle bu takılar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, bunlar yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3- Kabule göre de davacının dava dilekçesinde, öncelikle ziynet eşyalarının aynen iadesini talep etmiş olması karşısında, hükümde davacıya öncelikle aynen iadesine karar verilen eşyaların tür ve nitelikleri ile birlikte tüm eşyaların bedellerinin de ayrı ayrı yazılması gerekirken, mahkemece bu husus göz ardı edilerek, infazı mümkün olmayan bir karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.