MAHKEMESİ : İstanbul 4. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2014
NUMARASI : 2010/518-2014/600

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili davalı banka tarafından dava dışı H.C. aleyhine kredi kartı alacağının tahsiline yönelik olarak yapılan takip nedeniyle davacının kefil sıfatıyla borçlu gösterildiğini, kefilin sorumlu olduğu tutarın açıkça gösterilmemiş olması nedeniyle kefalet sözleşmesinin geçerli olmadığını ve geçersiz sözleşmeye dayalı olarak davalının davacıdan talepte bulunamayacağını, davacıya limit artırımı konusunda da bildirim yapılmadığını, kaldı ki sonradan limit belirlenmiş olsa da ilk limit kadar veya sözleşme gereği en fazla ilk limitin 3 katı kadar bir miktar için sorumlu tutulabileceğini ileri sürerek İstanbul 1. İcra Müdürlüğünün 2008/9230 Esas sayılı dosyasındaki takibi nedeniyle müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitini, bu talep kabul edilmez ise davacının mahkemece tespit edilecek kredi kartı ilk limit tutarının en fazla üç katı kadar sorumlu olduğunun tespit edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davacının icra hukuk mahkemesinde tebliğ usulsüzlüğü şikâyeti ileri sürüp borca itiraz etmek suretiyle icra takibini durdurma imkanı varken menfi tespit davası açmakta hukuki yararı bulunmadığını, bu nedenle dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddi gerektiğini, taraflar arasındaki sözleşmenin bireysel bankacılık hizmetleri sözleşmesi olması nedeniyle tüketici mahkemelerinin görevli olmadığını, davacının sözleşmeyi müşterek borçlu, müteselsil kefil olarak imzaladığını, tazminat isteminin hukuki dayanağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davacının sözleşmeyi müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığı sözleşmede kefalet limitinin yazılı olmadığı, davalı bankanın cevabi yazılarından ilk limitin 300 TL olarak belirlendiğinin anlaşıldığı, sözleşmenin 9.1 maddesi uyarınca davacının borcun 900 TL lik kısmından sorumlu olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-Dava menfi tespit talebine ilişkindir. Menfi tespit davasında borçlunun yalnızca borçlu olmadığı miktar tespit edilerek bu yön bakımından olumsuz tespit hükmü kurulur. Buna rağmen mahkemece kurulan hükümde menfi tespitin yanı sıra borç miktarı belirlenerek takibin bu miktar üzerinden devamına karar verilmesi yanlış ise de bu husus tek başına yeniden yargılamayı gerektirmeyeceğinden hüküm fıkrasının 1 nci bendinde yer alan “takibin 900,00 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren TC M.Bankasınca 3 er aylık dönemlerde belirlenen temerrüd faizi ve faizin %5 gider vergisi uygulanmak sureti ile devamına” cümlesinin çıkartılarak hükmün düzeltilmiş hali ile onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün düzeltilmiş hali ile ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 25.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.