Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2226 Esas 2015/5825 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2226
Karar No: 2015/5825
Karar Tarihi: 30.11.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2226 Esas 2015/5825 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Giresun Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık Ş. K.'ın kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği kabul edilerek cezalandırılması kararlaştırıldı. Sanığın meşru müdafaa iddiası reddedildi ve hüküm bozulsun talepleri reddedildi. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına uyularak, cezaya ilişkin kanun maddeleri detaylı şekilde açıklandı ve sanığın zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin tahsil edilemeyeceği, yargılama giderlerinin ise 103.30 TL olduğu belirtildi. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, Anayasada yer alan 90. madde, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi olarak belirtilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2015/2226 E. , 2015/5825 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/148071
MAHKEMESİ : Giresun Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 04/02/2014, 2013/277 (E) ve 2014/20 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ş.. K.."ın katılan T.. K.."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin eksik incelemeye, öldürme kastı bulunmadığına, meşru müdafaa hükümlerinin uygulanmaması, tahrikin derecesine, asgari hadden ceza tayin edilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulama ve
2-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin çıkartılması suretiyle yargılama giderleri toplamının ise “103,30 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.