MAHKEMESİ : ADANA 5. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/10/2012
NUMARASI : 2010/2019-2012/1196

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili şirketin, 2003 yılı Haziran ayına ait 12 günlük tüketim faturasını davalı aboneye tebliğ ettiğini, ancak fatura tutarını ödemeyen davalı abonenin bu nedenle başlatılan takibe ise borcu ödediğini ileri sürerek, itiraz ettiğini, oysa davalı abonece sunulan belgeden ödemenin dava dışı Tedaş’a yapıldığının anlaşıldığını ileri sürerek; takibe vaki haksız itirazın iptali ile takibin devamını, ayrıca davalının icra inkâr tazminatına mahkûm edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin, fatura tutarını davacı şirkete el konulmuş olması nedeniyle tahsilât yapmaya yetkili olan dava dışı Tedaş’ın banka hesabına yatırdığını, davacı şirketin bir alacağı var ise bunu Tedaş’tan talep etmesi gerektiğini savunarak; davanın reddini ve davacı şirketin kötüniyet tazminatına mahkûm edilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davalının Adana 6.İcra Müdürlüğü"nün 2010/8682 Esas sayılı takip dosyasına yaptığı itirazın 1.381,14 TL asıl alacak, 3.488,28 TL gecikme zammı ve 627,89 TL KDV olmak üzere toplam 5.497,31 TL"lik kısmı yönünden iptali ile takibin toplam 5.497,31 TL"lik kısmı üzerinden devamına, asıl alacağa takip tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine,
Asıl alacağın %40"ı olan 552,45 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak, davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; davacı dağıtım şirketi tarafından, 01.06.2003-12.06.2003 tarihleri arasındaki elektrik enerjisi tüketimi nedeniyle davalı aboneye tahakkuk ettirilen tüketim faturasının ödenmediği iddiasıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Davalı, aleyhine başlatılan takibin haksız olduğunu, zira alacağın doğduğu dönemde davacı dağıtım şirketine el konulmuş olması nedeniyle fatura miktarını tahsilata yetkili olan dava dışı Tedaş’a ödediğini savunmuştur.
Ödemenin yapıldığı ileri sürülen Tedaş ise, davacı dağıtım şirketine el konulması nedeniyle abonelere tahakkuk ettirilen faturaların şirketlerince tahsil edilmesinin uygun görüldüğünü bildirmiş, ne var ki, aynı mahiyetteki başka bir uyuşmazlık nedeniyle Adana 3.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/402 Esas sayılı dava dosyasına gönderilen ve dava dilekçesinin ekinde sunulmuş bulunan 25.07.2011 tarihli yazıda; davacı dağıtım şirketinin 12.06.2003 tarihi itibariyle abonelerine tahakkuk ettirdiği tüketim faturalarını tahsil etmeye yetkili olduğu, bu faturaların davacı dağıtım şirketine ait olması nedeniyle Tedaş’a ödenemeyeceği bildirilmiştir.
Şu durumda, davalı abone tarafından yapılan ödemeyi kabul eden dava dışı Tedaş tarafından aynı mahiyetteki uyuşmazlıklar hakkında verilen cevapların çelişkili olduğu ortadadır.
Hal böyle olunca; davaya konu faturanın tahsili konusunda kimin yetkili olduğu hususunun duraksamasız tespiti açısından gerekirse bahsedilen çelişkili kurum cevapları da eklenerek, dava dışı Tedaş"tan davaya konu fatura bedelini tahsile yetkili kurumun net ve çelişkisiz tespitinden sonra uyuşmazlığın esası hakkında bir hüküm kurulması gerekirken, mahkemece eksik inceleme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.