MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dava, davacının davalı işyerindeki 17.08.2006- 01.01.2008 tarihleri arasındaki ücretinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece kısa kararda, hükmün 1. fıkrasında davacının davalı iş yerinde 01/10/2006 tarihinden itibaren net 630,00 TL, 01/01/2007 tarihinden itibaren net 700,00 TL ve 01/01/2008 tarihinden itibaren net 900,00 TL aylık ücret ile çalıştığının tespitine karar verildiği yazılı olduğu halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise; Davacının davalı iş yerinde 01/10/2006 tarihinden itibaren net 63,00 TL, 01/01/2007 tarihinden itibaren net 700,00 TL ve 01/01/2008 tarihinden itibaren net 900,00 TL aylık ücret ile çalıştığının tespitine karar verildiği, böylelikle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmektedir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysaki, 13.12.2012 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın çelişkili olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Bu durumda, konuyla ilgili 10.4.1992 tarihli ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.