MAHKEMESİ : ANKARA BATI 1. TÜKETİCİ MAHKEMESİ (KAPATILAN SİNCAN TÜKETİCİ)
TARİHİ : 13/06/2013
NUMARASI : 2012/1212-2013/1717


Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkili banka ile davalı arasında kredi sözleşmesi imzalandığını kredi borcunun ödenmemesi üzerine hesabın kat edilip davalıya ihtarname keşide edildiği ve takibe girişildiği ancak itiraz nedeniyle takibin durduğu belirtilerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı, vasisi N.. Ö.. kredi borçlusu eşi Hüseyin Öcan"ın ruhsal yönden rahatsız olması nedeniyle kendisinin mahkeme kararı ile kısıtlanıp vasi tayini yapıldığı, bu nedenle kısıtlı olan bir şahsın borçlanma ehliyeti bulunmadığı nedeni ile davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, hacir altındaki kişinin fiil ehliyetini haiz olduğu hususunda diğer tarafı yanıltmış olması halinde onun bu yüzden uğradığı zarardan sebepsiz zenginleşme hükümleri gereğince sorumlu olacağı gerekçesi ile davanın kabulüne, itirazın iptaline, ancak, %40 icra-inkâr tazminatı ile kötüniyet tazminatı istenemeyeceğinden bu kısım yönünden davanın reddine ilişkin karar verilimiş, hüküm, süresinde davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tüketici kredi sözleşmesine dayanan alacağın tahsili için yapılan ilâmsız icra takibine vaki haksız itirazın iptali isteminden ibarettir.
1-Her ne kadar karar davacı tarafından da temyiz edilmiş ise de, mahkemece, davacı bankaya temyiz harç ve giderlerinin yatırılması için çıkarılan muhtıraya rağmen adı geçen davacı tarafından harç ve giderlerin yatırılmadığı anlaşılmıştır.
Davacı, F.. A.."nin, mahkemece, HUMK"un 434/3 maddesi uyarınca çıkarılan muhtıraya rağmen temyiz harç ve giderlerini yatırmadığı anlaşıldığından kararın temyiz edilmemiş sayılması dolayısıyla temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Davalının temyiz itirazları yönünden ise;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
6100 Sayılı HMK"nin 331/2 maddesi hükmüne göre "görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıya yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder."
Somut olayda, dava 6100 sayılı HMK"nin yürürlükte olduğu 30.11.2011 tarihinde Sincan Asliye Ticaret Mahkemesinde açılmıştır. Mahkemece, 05.04.2012 tarih ve 2011/271-2012/95 sayılı karar ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine, karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın görevli Sincan Tüketici Mahkemesine gönderilmesine, yargılama giderlerinin esas hakkındaki kararla birlikte görevli mahkemece değerlendirilmesine karar verilmiş; kararın temyiz edilmeden 20.05.2012 tarihinde kesinleşmesi üzerine süresi içinde davacı vekilinin müracaat etmesi nedeniyle dava dosyası görevli Sincan Tüketici Mahkemesine gönderilmiş; yargılama yapılarak işin esası hakkında hüküm kurulmuştur.
Bu durumda mahkemece, HMK 331/2 maddesi gereğince Sincan Asliye Ticaret Mahkemesince verilen görevsizlik kararı nedeniyle davada kendini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken bu konuda olumlu ya da olumsuz hiç karar verilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.