MAHKEMESİ : DENİZLİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/10/2013
NUMARASI : 2012/107-2013/403

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde, ..UH .. plakalı aracının arızalanması nedeniyle davalı tarafından tamirinin yapıldığını, turbo değişimi sırasında bağlantı hatası yaptığı için aracın yeniden arızalandığını ve ikinci kez başka bir firmaya tamir ettirdiğini ileri sürerek, 26 050,25 TL"nin tahsili için yapılan icra takibine vaki haksız itirazın iptali ile takibin devamı, %40 icra inkâr tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava konusu aracın yeniden arızalanmasında davacının sorumlu olduğunu, yokluklarında yapılan tespiti ve açılan bu davayı kabul etmediklerini, davanın reddine karar verilerek haksız ve kötü niyetli olarak bu davanın açıldığını savunarak %40"dan aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, aracın arızasının giderilmesi için turbo değişimi yapan davalının bağlantı hatası yaptığı aracın motorunun yatak sardığı, davacının motorun tümüyle değişimini yaptırmak zorunda kaldığı için davanın kısmen kabulü ile asıl alacak üzerinden takibin devamına karar verilmiş, hüküm, süresinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, B.K."nun 355. vd. maddelerinde düzenlenen araç tamirine ilişkin alacak nedeniyle yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık; davalı tarafın onarım için kendisine bırakılan aracı gereği gibi muayene edip-etmediği; arızayı doğru teşhis edip-etmediği; tamiri gereği gibi yapıp-yapmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Medeni Yasa"nın 6. maddesine göre "Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür." Medeni Yasa"nın bu hükmü 6100 sayılı Hukuk Yargılama Yasası"nın 190. maddesi 1. fıkrasında bir başka biçimde yinelenmiş olup; " İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir" denilmiştir.
Bu bağlamda kural olarak davanın taraflarından her biri iddiasını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda; davacı aracını tamir eden davalının ayıplı ifada bulunduğunu, araçtaki ikinci arızanın davalı tarafın tamirinden kaynaklandığını iddia etmiştir. Davacı delilleri arasında bulunan Afyonkarahisar 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/67 D.iş sayılı dosyasıyla tespit yapıldığı, 16/11/2011 tarihli bilirkişi raporuna istinaden de davaya konu takibin başlatıldığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar mahkemece keşif ve bilirkişi incelemesi yapılmış ise de hükme esas alınan bilirkişi raporunda; "...araçta meydana gelen hasarla ilgili olarak davalının yazılı ifadesi ve faturalar haricinde hasarın nasıl meydana geldiği hususunda bir belge bulunmamaktadır. 28/09/2011 tarihinde arazılanması sonucu; aracın Denizli"de bulunan karşı yana ait Has Egeliler servisine götürüldüğünü, servis tarafından ücreti mukabilinde tamirat yapıldığını, aracın teslim alındıktan hemen sonra seyir halindeyken tekrar arızalandığını, aracın tamiratının davalı tarafından çeşitli bahanelerde bulunularak yapılmadığını, bunun üzerine müvekkilinin aracı özel bir servis olan Demirbilek Oto"ya getirtildiğini, aracı kontrol eden servisin de hasarın davalının aracın turbosunu değiştirirken bağlantı hatası yapması ve motorun dolayısıyla çalışamaz hale gelmesi sonucu oluştuğunu tespit ettiği iddiadan öteye somut bilgi ve belgeler ile kanıtlanamamıştır. Afyonkarahisar 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/67 D.iş sayılı dosyasının incelenmesinde; davacı vekilinin talebi doğrultusunda makine mühendisi bilirkişi vasıtasıyla tespit yapıldığı, dava konusu aracın motorunun fotoğrafının çekilerek araçta değiştirilmesi gereken parçalar ile fiyatlarının ve işçilik bedeli belirlenerek toplam 24.962.90 TL yedek parça, işçilik ve KDV olduğunun belirlendiği şeklinde sonuca varılmış olup, rapordaki bu ifadelerle davalı tarafın yaptığı tamirle dava konusu araçta meydana gelen ikinci arıza arasında illiyet bağının kurulamayacağı açıktır.
Hükme esas alınan bu raporlar; taraflar arasındaki uyuşmazlığı çözecek nitelikte somut ve bilimsel veriler içermemekte;
Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde gerekçe ihtiva etmemektedir. Uyuşmazlığın çözümü için raporlarda; arızanın nedeninin kesin şekilde tespiti gerekir.
Bilirkişi raporunu hazırlarken, raporun dayanağı olan somut ve özel nedenleri bilimsel verilere uygun olarak göstermek zorundadır. HMK"nun 279/2. maddesi gereğince; bilirkişi raporu Yargıtay denetimine de elverişli olacak şekilde bilgi ve belgeye dayanan gerekçe ihtiva etmelidir. Ancak bu şekilde hazırlanmış raporun denetimi mümkün olup, hüküm kurmaya dayanak yapılabilir.
Hal böyle olunca mahkemece; davalı vekilinin tespit-bilirkişi raporlarına itiraz dilekçesindeki savunmaları da nazara alınarak, üniversitelerin Otomotiv Ana Bilim Dalı öğretim üyelerinden oluşturulacak 3 kişilik bilirkişi heyetinden, davacının aracında 28.09.2011 günü meydana gelen arızanın, davalı servisin yaptığı tamir sırasında bağlantı hatası yapması nedeniyle meydana gelip gelmeyeceği konusunda yeterli ve denetlenebilir bir rapor aldırılarak hasıl olacak sonuç dairesinde karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bu husus hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.