MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, kasten yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye düşürme
HÜKÜM : 1- TCK’nın 179, 62/1, 52, 50, TCK’nın 86/2, 62/1, 52,50,TCK’nın 155/1, 62/1, 52, 50. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Temyizin reddi (ek karar)

Sanık hakkında güveni kötüye kullanma ve trafik güvenliğini tehlikeye düşürme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri ve kasten yaralama suçundan verilen temyizin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ve sanığın arkadaş oldukları, suç tarihinde sanığa ait araç ile gezdikleri ve alkol aldıkları, bir süre sonra sanığın katılanın cep telefonunu bakmak için aldığı, bir müddet inceledikten sonra cebine koyduğu, katılan cep telefonunu istediğinde ise devir olgusunu inkar ederek, "bende telefon yok" diyerek telefonu iade etmediği ve katılana eli ile vurduğunun iddia edildiği olayda;
1- Kasten yaralama suçundan verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar ve trafik güvenliğini tehlikeye düşürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede,
a) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, temyiz isteminin reddine dair 03/07/2014 gün ve 2014/43 E. 2014/269 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
b)Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye düşürme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde, sanığın savunması, katılanın beyanları, sanığın 2,62 promil alkollü olduğuna ilişkin tutanak ve dosya kapsamından; sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ve trafik güvenliğini tehlikeye düşürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA,
2- Güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede,
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.