MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin reddine 22/09/2014 tarihine dair ek karara yönelik olarak yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığı gerekçesiyle, mahkemece verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 22/09/2014 tarih, 2013/108 Esas ve 2014/179 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ..."ın temyiz talebinin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II-Sanıklar ..., ... ve ..."ın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin kararlara yönelik olarak yapılan temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK’nın 142/1-(b) maddesine göre temel ceza 2 yıl hapis cezası olarak belirlendikten sonra, sanıkların eylemlerinin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle TCK’nın 35. maddesine göre cezalarında 1/4 indirim yapıldığında 1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilmiş ise de; sanıklar hakkında TCK’nın 62. maddesine göre 1/6 oranında takdiri indirim nedeni uygulanırken de bu kez 1 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle doğru netice cezaya ulaşılmış olması nedeniyle bu hesap hatası bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/2. maddesine göre temel ceza 6 ay hapis cezası olarak belirlendikten sonra eylemin birden fazla kişi ile birlikte işlenmiş olması nedeniyle TCK’nın 119/1-c maddesine göre bir kat artırılması sırasında netice cezanın 12 ay hapis cezası yerine hatalı olarak 1 yıl hapis cezası olarak belirtilmiş ise de; sanıklar hakkında TCK’nın 62. maddesine göre takdiri indirim nedeni uygulanırken 1/6 oranında indirim yapılarak netice cezanın 10 ay olarak belirlenmesi suretiyle doğru netice cezaya ulaşılmış olması nedeniyle bu hesap hatası da bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklardan ...’ın adli sicil kaydında yer alan Giresun Ağır Ceza Mahkemesi’nin 23/03/2004 tarih, 2003/282 Esas ve 2004/77 Karar sayılı, 02/06/2004 kesinleşme tarihli henüz infaz edilmemiş 7 ay 4 gün hapis cezasını içeren ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığı halde sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de; bu hususta aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık ..."ın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin karara yönelik olarak yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK’nın 151/1. maddesine göre mala zarar verme suçunda adli para cezası ve hapis cezasının seçimlik olarak öngörüldüğü, sanık ... hakkında bu suç bakımından hapis cezasının tercih edildiği, bu suç bakımından TCK’nın 50/4. maddesine göre hükmedilen hapis cezasının adli para cezası dışında bir seçenek yaptırıma dönüştürülebileceği gözetilmeden yazılı şekilde adli para cezasına çevrilmiş ise de; bu hususta aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 151/1. maddesine göre temel ceza 4 ay hapis cezası olarak belirlendikten sonra TCK’nın 62/1. maddesine göre takdiri indirim nedeni uygulanarak 1/6 oranında indirim yapılıp netice 3 ay 10 gün hapis cezasının TCK’nın 50/1-(a) ve 52/2. maddelerine göre neticeten 2.000,00 TL adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmiş olması karşısında, TCK"nın 58. maddesine göre sadece hapis cezaları bakımından uygulama olanağı olan tekerrür hükümlerinin adli para cezasına çevrilen bu hüküm bakımından da uygulanmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin ibarenin çıkarılması suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.