Ankara Ceza Kararları - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/5695 Esas 2015/6247 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5695
Karar No: 2015/6247
Karar Tarihi: 17.12.2015

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/5695 Esas 2015/6247 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, sanık M.K. hakkında kurulan hükmün müdafii tarafından temyiz edilmemesi sebebiyle hüküm kesinleşmemiş olsa da, sanık A.K. ve M.K.'nin mağdur A.'yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetlerinin incelenmesiyle başlıyor. Karar, delillerin toplanarak sanığın kusurluluğu etkileyen sebeplerin değerlendirilmesi sonucu takdir kılınan cezanın ise azaltılması gerektiğine hükmediyor. Ayrıca, sanık savunmasının reddedilmesiyle ilgili yapılan değerlendirme de yer alıyor. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı sonrasında Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili uygulamanın yasaya aykırı olduğu ifade ediliyor ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkemece hüküm fıkrasındaki kanun maddelerinin düzeltildiği belirtiliyor. Kararın ikinci bölümünde ise, sanık M.K.'nın kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden yapılan incelemede, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve zorunlu müdafiinin görevini yapmaya zorlanmadığına dair tespitler yer alıyor. Bu nedenle, kararın bu bölümünün bozulması gerektiği söyleniyor. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle: Türk Ceza Kanunu (TCK) (5237) Mad

1. Ceza Dairesi 2015/5695 E. , 2015/6247 K.

KASTEN ÖLDÜRMEYE TEŞEBBÜS SUÇU
MÜDAFİİNİN GÖREVİNİ YAPMAYA ZORLANMASI
ZORUNLU MÜDAFİİLİK
SAVUNMA HAKKININ KISITLANMASI

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 322
CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 321
CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 188
CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 150

"İçtihat Metni"

Sanık M.. K.. hakkında kurulan hükmü, müdafii temyiz etmemiş ise de, sanığın aşamalarda kendisine zorunlu müdafii atandığından haberi olmadığı anlaşıldığından, temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek, sanıklar A.. K.. ve M.. K.."nın, mağdur A.."yi kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümler yönünden yapılan temyiz incelemesinde,
A-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık A.. K.."nın, mağdur A.."yi kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliğini tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebep takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, müdafiinin meşru savunmanın varlığına, suçun unsurlarının oluşmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin ""Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirlmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanık M.. K.."nın, mağdur A.."yi kasten öldürmeye teşşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
CMK"un 188/1. maddesi uyarınca duruşmaya gelmeyen sanık Mehmet müdafiinin duruşmada hazır bulunarak görevini yapmaya zorlanması, bozma ilamına karşı diyeceklerinin sorulması, katılmadığı oturumlardaki bilgi, belge ve işlemlere karşı savunma yapmaya davet edilmesi, gerektiğinde CMK’nun 150/3. maddesi uyarınca yeniden zorunlu bir müdafii görevlendirilmesi yoluna gidilerek savunmada oluşan boşluk ve kısıtlılığın giderilmesi gerektiği düşünülmeden müdafiinin hazır bulunmadığı celsede hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesindeki iptal edilen hususlarının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK"un 321. madde uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 17/12/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.