MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.02.2015 tarih ve 2014/714-2015/27 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili ... davalı Şirkette dört ortaktan biri olduğunu, ortakların eşit oranda hissedar olduklarını, davalı Şirketten ayrılmak için haklı sebepler bulunduğunu ileri sürerek, şirketten ayrılmasına izin verilmesini, bilirkişiler aracılığıyla payının hesaplanarak müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, 20.01.2014 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacıların şirket ortaklığından ayrılmak için haklı sebeplerin oluştuğu gerekçesiyle davalı Şirketten ayrılmasına izin verilmesine, çıkma payı olarak 366.493,73 TL"nin davalı tarafından davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava,... şirket ortaklığından ayrılmaya izin verilmesi ve çıkma payının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gibi davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı Şirketin davacıya çıkma payı ödeyebilmek için bir kısım malları satmak zorunda olduğu ve bu satış nedeniyle Kurumlar Vergisi ödemek zorunda kalacağı varsayımına dayalı olarak davacının çıkma payından bu verginin düşülmesi suretiyle hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün davacılar yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün temyiz eden davacılar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.