MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, taksirle yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A) Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Sanığın eylemi 5237 sayılı TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru savunma sınırları içinde kaldığından, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar ... ile ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasına, CMK"nın 223/2 (d) maddesi uyarınca sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, beraat kararı verilmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün, bu bağlamda ONANMASINA,
B) Diğer hükümlerin temyizine gelince;
1) Sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan beraat hükmü yönünden;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kayıt örneğinden, sanığın hükümden sonra, 27/08/2013 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, bu husus araştırılarak sonucuna göre TCK’nın 64/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle sanık hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık ... hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçuna ilişkin hüküm yönünden;
a) Sanık ...’nın ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen diğer sanık ...’nın, katılan ...’ı eve getirmek üzere katılan ...’nin ikametine gittikleri ve aralarında tartışması çıktığının anlaşılması karşısında; ani çıkıp gelişen olayda sanığın hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ... ile birlikte tehdit eylemini ne şekilde fikir ve irade birliği içinde işledikleri tartışılıp tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle TCK"nın 106/2-c maddesi uyarınca hüküm kurulması,
b) Sanık, olay günü eşi olan katılan ...’ı almak üzere katılanın ikametine gittiğinde, katılanın köpeği üzerine saldığını ve kendilerine saldırdıklarını savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre, sanık hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
c) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan ... ile sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, sanık ... hakkında diğer yönleri incelenmeksizin ve 1412 sayılı CMUK"nın 325. maddesi uyarınca bozmanın hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen diğer sanık ..."ya sirayetine yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.