MAHKEMESİ : GAZİANTEP 2. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2012
NUMARASI : 2010/1743-2012/871

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin ikamet ettiği eve ait elektrik sayacını yıllardır kullandığını, 2009 yılının 4. ayında 280,00 TL elektrik faturası gelince müvekkilinin sayacı söktürerek kontrol için elektrik idaresine götürdüğünü, davalı kurum elamanlarınca sayaçta kaçak kullanım tespit edildiği belirtilerek müvekkili aleyhine tutanak düzenlendiğini, elektrik hırsızlığı suçlamasıyla dava açıldığını, müvekkilinin kaçak elektrik kullanmadığının ceza mahkemesince verilen beraat kararıyla sabit olduğunu belirterek; müvekkilinin davalıya 3.748,29 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle de; müvekkilinin yargılama sırasında kaçak tutanağına istinaden davalıya toplam 4.479,00 TL ödediğini belirterek; ödenenin istirdatına karar verilmesini dilemiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü cihetine gidilerek, 4.180,95 TL"nin ıslah tarihi olan 16.05.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; kaçak elektrik tutanağına karşı açılmış menfi tespit istemine ilişkindir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un "Amaç" başlıklı 1.maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra "Kapsam" başlıklı 2.maddesinde; bu kanunun birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsadığı hükme bağlanmıştır. Aynı yasanın 3.maddesinde tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi olarak tanımlamıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde 3.maddede tanımları verilen satıcı ve tüketici arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta; taraflar arasında davacının meskenin elektrik ihtiyacının karşılanması amacıyla abonelik sözleşmesinin imzalandığı, abone grubunun mesken olduğu, iddia edilen kaçak kullanımın abonenin tüketici sıfatını etkilemeyeceği, bu itibarla taraflar arasındaki ilişkinin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığı ve davacının 4077 sayılı yasa kapsamında tüketici olduğu anlaşılmaktadır. Bu bağlamda sözü edilen yasanın 23.maddesi gereğince davaya bakmaya Tük etici Mahkemesi görevlidir
Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup, taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında re"sen gözetilir. Taraflar da yargılama bitinceye kadar görev itirazında bulunabilirler. Görev itirazı yapılmamış olsa bile re"sen mahkeme, ilk önce görevli olup olmadığını inceleyip karara bağlamalıdır.
Hal böyle olunca mahkemece, re"sen gözetilmesi gereken ve kamu düzenine ilişkin olan görev konusu üzerinde durularak 4077 sayılı Kanunun 23.maddesi gereğince uyuşmazlığın çözümünde Tüketici Mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esası incelenerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görülmüş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, şimdilik davalı vekilin temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.