MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, ... köyü 103 ada 27 parsel sayılı taşınmazın, yörede 1996 tarihinde yapılan ve 04.02.2000 tarihinde kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kalmasına ve eylemli orman olmasına rağmen Mera Tespit ve Tahdit Komisyonu tarafından mera olarak sınırlandırıldığı iddiasıyla mera komisyonu tespitinin iptalini ve orman niteliği ile ... adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, 4342 sayılı Kanunda öngörülen 30 günlük itiraz süresine uyulmadığı gerekçesiyle davanın süreden reddine karar verilmiş, Orman Yönetiminin temyizi üzerine hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 18/04/2011 tarih ve 2011/1285 Esas - 2011/4659 Karar sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; "...somut olayda, komisyonun sınırlandırma kararı 20.10.2006 – 20.11.2006 tarihleri arasında ilân edilmesinden sonra mera komisyonu tarafından 22.06.2007 tarihli karar ile tahsis yapıldığına göre, yasada öngörülen hak düşürücü sürelerin geçirildiğinden söz edilemez. Kaldı ki, iddianın ileri sürülüş biçimine göre de yönetimin davası mera olarak sınırlandırılan parselin orman savına dayalı tapuya tesciline ilişkin olup, bu tür davalar bir süreye tâbi olmaksızın yönetimce her zaman açılabilir. Ayrıca, dava konusu taşınmazın kadastro komisyonunca niteliğinin orman olarak belirlendiği, kadastro mahkemesine açılan davanın reddedildiği ve orman niteliğinin kesinleştiği, buna rağmen idarece kararın yanlış yorumlanarak taşınmazın orman niteliği yerine mera niteliği ile özel siciline tescil edildiği hususunun nazara alınması, Tapu Sicil Tüzüğünün 85. maddesi gereğince de özel sicildeki yanlış tescilin düzeltilmesi için ... veya Orman Yönetiminin dava açabileceği de düşünülmelidir." denilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra; davanın kabulüne, Mera Komisyon Başkanlığının dava konusu 103 ada 27 parsel sayılı taşınmaza ait 23/06/2007 tarihli 322 karar sayılı tahsis kararının iptaline, 103 ada 27 parselin orman niteliği ile ... adına tesciline, karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, mera tespitine itiraz ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1963 yılında 4753 sayılı kanun hükümlerine göre toprak tevzi komisyonu tarafından çalışmalar yapılmıştır. 1996 yılında 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik hükümlerine göre yapılan orman kadastrosu ve 2/B madde uygulamaları vardır. 5304 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 12.08.1997- 11.09.1997 tarihleri arasında ilân edilen arazi kadastro çalışmaları vardır. Çekişmeli parsel orman alanı içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişisi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu ve kesinleşen orman tahdidinin içinde kaldığı belirlenerek hüküm kurulmuş olduğuna göre, mahkemece davanın kabulü yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; taşınmazın (mera özel sicil kaydının iptaline) karar verilmesi gerekirken karar verilmemiş olması ayrıca 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile getirilen 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesinde “Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” ve 17. maddesi ile eklenen geçici 11. maddesine göre; “bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” hükmü gereğince davalılar aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmeyeceğinden ve yasa değişikliğinden kaynaklanan bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hüküm fıkrasının 2. parağraftaki “tahsis kararının” ibaresinden sonra “ ve mera özel sicil kaydının” ibarelerinin yazılması suretiyle, hükmün yargılama giderlerine ilişkin 4, 5 ve 6. parağrafları kaldırılarak, bunun yerine “6099 sayılı Kanun ile getirilen 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün HUMK"nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 11/02/2016 günü oy birliğiyle karar verildi.