MAHKEMESİ : KDZ.EREĞLİ AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/10/2012
NUMARASI : 2012/348-2012/101

Taraflar arasında görülen nafaka artırımı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; aylık 500,00 TL olarak ödenmekte olan yoksulluk nafakasının müvekkilinin ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kaldığını belirterek; aylık 750,00 TL"ye yükseltilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; davacıdan boşandıktan sonra yeniden evlendiğini, ikiz çocuklarının olduğunu, nafakanın son artırımından buna yana gelirinde artış meydana gelmediğini, en son nafaka artırım kararının 12.05.2011 günü verildiğini ve çok kısa bir süre sonra eldeki davanın açıldığını belirterek; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; 12.05.2011 tarihli kararla yoksulluk nafakasının 500,00 TL"ye yükseltildiği, kararın kesinleşmesinin üzerinden çok kısa bir süre geçmiş iken eldeki davanın açıldığı, nafaka yükümlüsünün yeni bir evlilik yapmış olması, ikiz çocuklarının bulunması dikkate alındığında takdir edilen nafaka miktarının yeterli olduğu, sık sık nafaka artırım davası açılması durumunda davalının nafaka dışında yargılama gideri ve vekalet ücreti de ödemek zorunda kalacağı gerekçeleriyle nafakanın artırılması şartlarının oluşmadığı belirtilerek; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; yoksulluk nafakasının artırılması istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 176/4. maddesi gereğince; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir. Bu bağlamda iradın artırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir.
Dosya kapsamından; tarafların 08.06.2000 günü evlendikleri 30.03.2006 tarihli ilamla boşandıkları, davacı lehine 300,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, davacının açtığı 1. nafaka artırım davası sonucunda 21.01.2010 tarihli kararla nafakanın aylık 450,00 TL"ye yükseltildiği, 01.11.2010 tarihinde açılan 2.nafaka artırım davası sonunda 12.05.2011 tarihli kararla nafakanın aylık 500,00 TL"ye yükseltildiği, davacının eldeki artırım davasını 26.12.2011 günü açtığı anlaşılmaktadır.
Her dava açıldığı tarihteki şartlara göre değerlendirilir.
Buna göre, önceki artırım davasının açıldığı 01.11.2010 tarihi ile eldeki artırım davasının açıldığı 26.12.2011 tarihi arasında yaklaşık 14 ay geçmiştir. Aradan geçen bu sürede davacının ihtiyaçları doğal olarak artmış, davalının gelirinde de en az ÜFE oranında iyileşme meydana gelmiştir.
Hal böyle olunca; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, iki dava tarihi arasındaki endeks artış oranları ve TMK"nun 4. maddesinde vurgulanan "hakkaniyet" ilkesi de dikkate alınarak nafakanın en azından ÜFE endeksi artış oranında artırılmasına karar verilmesi gerekirken, tümden reddedilmiş olması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.