Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar ..., ...,, ... ve ... hakkında; ayrı ayrı Beraat
2-Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıklar ..., ..., ..., ... ve ..."ın ayrı ayrı beraatlerine, sanıklar ... ve ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili ve sanıklar ... ve ... müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyada mevcut vekaletname içeriğine göre, temyiz talebinden vazgeçmeye yetkili olan katılan vekilinin, temyiz isteminde bulunduktan sonra, 26.03.2015 hâkim havale tarihli dilekçesi ile katılan adına temyizden vazgeçtiğini belirtmiş olması karşısında, TEMYİZ İNCELEMESİNE YER OLMADIĞINA, dosyanın katılan vekilinin temyiz istemi açısından mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Sanıklar ... ve ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik sanıklar müdafiileri tarafından yapılan temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Asli kusurlu olduğu anlaşılan sanıklar ... ve ... hakkında, alt sınırdan uzaklaşılarak, adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asgari hadden ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiilerinin sübuta, illiyet bağı ve hukuki irtibatın bulunmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit” olarak tahsiline karar verilmesi,
2-Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2) ve (3) numaralı bentlerinin üçüncü paragraflarına, "TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine" cümlesinin eklenmesi, yargılama giderleri ile ilgili paragrafta yer alan "eşit şekilde" ibaresinin "sebebiyet verdikleri oranda" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.