MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 03.12.2012 gününde verilen dilekçe ile miras sebebiyle istihkak istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 07.01.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _
Davacı, muris ..."ün 15.10.2011 tarihinde vefat ettiğini, murisin vefat etmeden önce 15.04.2009 tarihinde davalı ..."ın nezaretinde ... hesabındaki 49.280 TL parasını çektiği ve davalıya borç olarak verdiğini, davalının parayı geri ödemediğini bu nedenle murisin davalıdan 49.280 TL alacağı olduğunun hükmen tespitini istemiştir.
Davalı, murisin teyzesi olduğunu, annesine bankaya giderken yanında olmasını istediğini, annesinin kendisinden ..."ye götürmesini istemesi üzerine annesini ..."ye götürdüğünü, teyzesi ile birlikte bankaya gittiğini, teyzesinin yanında bankadan parayı çektiğini, daha sonra ..."de kalmak istemediğini, annesi ile ..."ta kalmak istediğini, bu nedenle kendilerini ..."a otobüsle gönderdiğini, iki yaşlı kadının emanetle ..."a gelmekten korkmaları nedeniyle parayı kendi hesabına yatırdığını, ..."a geldikten sonra kendi hesabından parayı çekerek teyzesine verdiğini, muris teyzesinden herhangi bir para almadığını bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, miras sebebiyle istihkak istemine ilişkindir.
4721 sayılı TMK"nın 637. maddesine göre, yasal veya atanmış mirasçı, terekeyi veya bazı tereke mallarını elinde bulunduran kimseye karşı mirasçılıktaki üstün hakkını ileri sürerek miras sebebiyle istihkak davası açabilir.

Somut olaya gelince, davacı muris ..."e ait 49.280 TL"nin muris tarafından bankadan çekilerek davalı ..."a verdiğini, davalı ..."ın murise ait bu parayı murise ve muris öldükten sonra da mirasçılarına iade etmediğini iddia etmiştir. Davalı 23.01.2012 tarihli cevap dilekçesinde, belirtilen paranın kendisine ait banka hesabına yatırdığını kabul etmiş ancak daha sonra murise iade ettiğini savunmuştur.
Davalı muristen dava konusu parayı aldığını kabul ettiğinden, geri verdiğini ispat yükü altındadır. İspat yükünün yer değiştirdiği nazara alınarak davalının muristen almış olduğu parayı iade ettiğine ilişkin savunması ve bu husustaki delilleri değerlendirilmek suretiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde davacı tarafa iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 16.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.