İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... ... vekili tarafından istenilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı ... ..., 4342 sayılı Mera Kanununun 9. maddesi hükümlerine göre yapılan tespit ve tahdit çalışmaları ile ... ili, Mera Komisyonunun Mera Kanununun 11. maddesine göre yapmış olduğu çalışma sonuçlarına göre; ... ili, ... ilçesi, .... köyü sınırları içerisinde kain 1117 parsel numaralı meranın ... ilçesi, ... köyüne tahsis edildiğini, tahsise dayanak teşkil eden mera komisyon kararının 07.10.2013 tarihinde ilân edildiğini, dava konusu 1117 sayılı parselin 108505,3 m²lik kısmının orman vasfında olduğunu belirterek, taşınmazın mera olarak tahsisine ilişkin tespitin iptali ile taşınmazın orman vasfıyla tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davalı ... köyü tüzel kişiliğine karşı açılan davanın pasif husumet yokluğundan usûlden reddine, davalı .... ve dahili davalı ... ... aleyhine açılan davanın kabulü ile ... ili, ... ilçesi, ... köyünde bulunan 1117 parsel sayılı taşınmazın fen bilirkişisi ... .... 19/01/2015 tarihli ek rapor ve krokisinde yeşil renkle (a) harfi ile gösterilen 10094,96 m2, (b) harfi ile gösterilen 94963,96 m2, (c) harfi ile gösterilen 3482,15 m2"lik kısımlarına ilişkin mera tahsis kararının ve mera özel sicilindeki kaydının iptali ile (a, b, c harfleri ile gösterilen) bu kısımların aynı ada son parsel numarasından sonra gelecek parsel numarası ile orman vasfı ile ... adına tapuya kayıt ve tesciline, aynı rapor ve krokide (d) harfi ile 58681,05 m2, (e) harfi ile 30116,55 m2, (f) harfi ile gösterilen 36486,01 m2"lik kısımların tapu kaydında olduğu şekliyle mera kamu orta malı olarak sınırlandırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı ... ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, mera tahsis çalışmasının iptali istemine ilişkindir.
Mahkeme hükmü davalı ... ... vekili ... .... 11/02/2015 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla uygulanan HUMK’nın 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 27/02/2015 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı ... ... vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE 11/02/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.